“เจ้าของห้องให้คุณขึ้นไปได้” ที่นี่ใช้คีย์การ์ดล็อกชั้น ดังนั้นวรธรจึงสามารถขึ้นลิฟไปยังชั้นที่ทศพักอาศัยอยู่ได้เลย
เสียงเคาะประตูดังอยู่หน้าห้อง พอเปิดเข้าไปวรธรก็เห็นทศอุ้มร่างไร้สติของน้ำรินเอาไว้ในอ้อมแขน
“เอาเมียแกคืนไป”
“ไอ้เลวระยำเอ๊ย” วรธรตรงเข้าไปจะทำร้ายทศ แต่อีกฝ่ายหลบทัน เขารีบช้อนอุ้มร่างไร้สติที่โดนทิ้งเอาไว้กับพื้นพรมขึ้นมาอย่างเดือดดาล
“แกทำอะไรน้ำ”
“ผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกัน ทำอะไรกันดีล่ะ” ทศยิ้ม ยียวนกวนประสาท
“ไอ้สารเลวเอ๊ย” วรธรทำท่าจะเข้าไปต่อยทศให้หน้าหงายแต่อีกฝ่ายหยิบปืนขึ้นมา
“ที่นี่ห้องของฉัน ถ้าแกกล้าทำอะไรฉัน ฉันยิงทิ้งแน่ๆ”
“แกพาน้ำมาทำมิดีมิร้ายฉันก็เอาเรื่องแกได้” วรธรชะงักมองปืนในมืออีกอย่างเขม็ง
“หล่อนตามฉันขึ้นมาเอง ลับหลังเราก็แอบนัดเจอกัน หน้าโง่หรือไงห๊ะถึงไม่รู้ เมียแกนี่ขาวไปทั้งตัว ถ้าภาพพวกนี้หลุดไปจะตื่นเต้นแค่ไหนนะ” ทศหัวเราะขบขัน
