“มีค่ะ แต่เจ็บจัง” เธอน้ำตาเล็ดเมื่อเอ่ยตอบเขาไป
“รัดสะโพกพี่เอาไว้นะครับ พี่ไม่ไหวแล้วขออีกยกนะ ให้พี่ขย่มให้น้ำแตกก่อน” เขาเอ่ยบอกเสียงแหบพร่า
“ค่ะ วาดไหวแต่อย่าแรงเกินนะคะ” เธอร้องบอกเขา รัดขาเพรียวกับสะโพกสอบของเขาก่อนจะกอดเอาไว้แน่นให้เขาขย่มโย้กันไปมาจนเสร็จสมพร้อมกัน
ตะวันอุ้มร่างอ่อนแรงของหญิงสาวกลับกระท่อมอย่างมีความสุข เธอแต่งตัวโดยการนำเสื้อยืดตัวหลวมของเขามาสวม แต่ไร้ชุดชั้นในจึงสวมแค่เสื้อของเขาเพียงตัวเดียวเท่านั้น เนื่องจากชายเสื้อมันยาวปิดก้น
“พี่ตะวันอยากกินอะไรคะ วาดจะทำให้กิน”
“กินน้องวาด” เขาสวมกอดมาทางด้านหลังล้วงมือเข้าไปขยำฟอนเฟ้นเต้านมอวบอิ่มของเธอ อีกมือก็ล้วงเข้าไปที่ร่อง สอดนิ้วกลางเข้าไปแล้วขยับ
“อ๊า... วาดเจ็บร่องค่ะ” วาดจันทร์ร้องบอกแต่เธอก็แยกขาให้เขาซอยนิ้วเข้าออกจนได้ยินเสียงฉ่ำแฉะของน้ำรัก
แจ่ะ แจ่ะ แจ่ะ!
“แต่ร่องน้องวาดเยิ้มนะครับ อยากเหรอ” เขาเอ
