เขาชี้แหวนเพชรเม็ดงามก่อนให้พนักงานหยิบมาลอง
“วงนี้สวยไหม”
เขาเอ่ยถามคนที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว
“สวยค่ะ”
“ไหนลองสวมดูหน่อยสิ”
“ไม่ใช่แหวนของรินจะมาสวมนิ้วรินทำไมคะ ต้องไปสวมนิ้วเจ้าสาวของคุณเพลิงสิคะ นิ้วคนเราไม่เท่ากัน”
“ฉันวัดขนาดแล้ว น่าจะใส่ได้ อย่าเรื่องมากน่า”
เขาทำเสียงดุก่อนจะสวมแหวนเพชรให้เธอ
“พอดีเลยนะ งั้นเอาวงนี้แล้วกัน”
เขาถอดออก เธอมองอย่างใจหาย แต่ปลอบใจตัวเองว่ามันไม่ใช่ของเธอ
“กลับกันเถอะ”
เขาดึงเธอออกจากร้านเพชรหลังจากชำระเงินเรียบร้อยแล้ว เธอก็เดินตามเขาต้อยๆ
“จะพาไปพบใครคนหนึ่ง”
“ใครคะ”
“ตามมาเถอะ”
เขาไม่บอกแต่ดันเธอให้ขึ้นรถ เขาพาเธอมาที่บ้านหลังหนึ่ง เธอมองอย่างแปลกใจ
“คุณเพลิงพารินมาพบใครคะ”
“ผู้ใหญ่คนหนึ่งน่ะ แม่ว่าที่เจ้าสาว ฉันต้องมาทาบทามสู่ขอเขาด้วยตนเองเพราะพ่อแม่ฉันเสียหมดแล้ว”
เธอฟังแล้วใจหายวาบ แทบก้าวขาไม่ออก เขาจ
