หลายเดือนผ่านไป ความรู้สึกของคุณากรและวาสิตาเริ่มมีความหวานเข้ามาแทนความขมขื่นที่กัดกินหัวใจมานานนับแรมปี โชคดีของวาสิตานักที่มีแม่มาช่วยเลี้ยงดูหลาน ทำให้ชีวิตได้มีเวลาพักผ่อนและมีเวลาส่วนตัวกว่าแต่ก่อนนี้มาก
“คุณกรเขาก็ดีกับแกมากนะวา พ่อเขาก็ดีกับแก แม่เห็นแบบนี้ค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย”
“คุณปู่ทิวาดีมากวาไม่เถียง แต่คุณย่าเขานี่สิจ๊ะแม่เขายังไม่ยอมรับลูกของวาเลย”
เพราะจนป่านนี้ทิวากรจวนจะอายุครบหนึ่งปีแล้ว แต่คุณชิดชนกก็ยังไม่มาหาหลาน ผิดกับคุณเอกอนันต์นักที่ขยันมาเยี่ยมมานอนค้างเล่นที่นี่ทุกอาทิตย์เห็นจะได้ คุณากรเองเขาก็ดูไม่สนใจคนเป็นแม่เท่าที่ควรจะเป็น ไม่เคยเห็นโทรหา ไม่เคยเห็นถามไถ่ เธอเป็นสาเหตุของการบาดหมางของคนในครอบครัว ทำอย่างไรนะทุกคนถึงจะมีความสุขมากที่สุด
“แกก็ว่าไปนะวา หลานแท้ ๆ ใครมันจะไม่รัก ตาทิวาน่ารักเสียขนาดนี้ใครเห็นก็ต้องรักต้องหลงสิไม่ว่า แม่ไม่น่าชวนแกคุยเรื
