วาสิตาเดินหายเข้าไปภายในห้องของลูก ที่คนเป็นพ่อจัดเตรียมพร้อมเอาไว้รอลูกน้อย มีแต่ของใช้แบรนด์และราคาแพงที่เธอไม่มีปัญญาจะมีเงินมากพอมาจับจ่ายใช้สอยกับของที่ไร้สาระแบบนี้ได้ หญิงสาวนั่งลงบนเตียงนอนกว้าง ถ้าหากว่าตอนนี้เธอไม่ได้ตั้งท้องลูกของเขาอยู่ คุณากรจะสนใจพูดคุยหรือถามไถ่เธอเหมือนทุกวันนี้ที่เป็นอยู่หรือเปล่านะ ที่เขาทำดีด้วยคงจะเพราะเห็นแก่ลูกเพียงเท่านั้น สำหรับเธอแล้วก็คงไม่มีค่าอะไรกับเขาอยู่เช่นเดิม อยู่ห่างไกลกันยังรู้สึกดีมากกว่าอยู่ใกล้แล้วเจ็บปวดหัวใจยิ่งกว่าเดิมแบบนี้เสียอีก วาสิตานอนร้องไห้จนเผลอหลับตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เลย แต่เพราะด้วยอาการที่ปวดท้องอย่างรุนแรง ทำให้หญิงสาวต้องลุกขึ้นนั่งร้องโอดครวญ ทำอะไรไม่ได้เลย เจ็บปวดจนร้องไห้ปล่อยโฮออกมาสุดเสียง ทำให้คุณากรต้องรีบวิ่งเปิดประตูเข้าไปดูในทันที วาสิตาที่กำลังจะก้าวขาลงจากที่นอนแข้งขาก็อ่อนแรงลงแทบจะล้มลงกับพื้น ดีที่ค