EP.9 เจ็บแค่แป๊บเดียว [โลมเลีย]
1149 Words
เจลพยายามดันตัวเเบล็คออกห่าง แต่เเรงของชายมีหรือจะต้านไหว ด้วยฤทธิ์เมาหรือแอลกอฮอล์ทำให้ฟุ้งซ่าน แบล็คผละถอยพลางพูดกระซิบบางอย่าง "มึงยังซิงอยู่สินะเจล"
"ทำไม? หรือเพราะว่าบ้านเป็นซ่องคิดว่าคงจะโดนเอามานับไม่ถ้วนเเล้วหรือไง"
"มองโลกในแง่ร้ายจังนะกูยังไม่ทันได้คิดอะไรเลย หึ"
"แต่ก็รู้สึกเหมือนที่คนอื่นรู้สึกใช่ไหมว่ากูมันแรดมันร่าน"
"เจล!!"
อื้อออออ
คล้ายอารมณ์ฟัดเหวี่ยงจะเตลิดไปไกล แต่เขากลับหยุดเสียงแจ้นนี้ได้เพียงแค่ประกบจูบปากเอาไว้
"ทำบ้าอะไร!!" ตัวเล็กกระเด้งลุกกึ่งนั่งดันตัวเเบล็คให้ออกห่าง "เมามากแล้วเรื้อนหรือไง"
"ครั้งแรกเธออยากเสียตัวแบบไหน..กับเจ้าชายในฝัน หรือกับใคร? แล้วรู้ไหมว่าทุกคนคิดว่ามึงไม่ซิง"
"ก็รู้เเล้วให้ทำไง"
"ต้องลองสิจะได้ตอบพวกบ้านั่นไปว่า เออ! เพราะถ้ามึงตอบว่าซิง พวกมันก็ว่ามึงตอแหล"
"พูดเหมือนอยากให้มีครั้งเเรกกับมึง?"
"สัญญาว่าจะเบาๆ ถ้าเจ็บจะเอาออกให้"
"เดี๋ยวววว!!"
เพราะเจลโดนมองด้วยสายตาเหยียดหยามว่าผู้หญิงแรงๆ มักจะไม่บริสุทธิ์ แต่เวลาตอบกลับไปว่ายังซิงก็เหมือนการตอแหล
เจลเองก็เบื่อที่ต้องตอบความจริงซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพราะสุดท้ายก็ถูกคนอื่นนินทาลับหลังอยู่ดี
นิสัยเจลคือเกลียดการโกหกจึงเลือกที่จะเงียบเวลาต้องพูดปดอะไรสักอย่าง
"ท..ที่นี่มันโล่งนะ กลางสะพานเดี๋ยวก็มีคนเห็นหรอก" เจลพูดพร้อมกับมองซ้ายขวา ความมึนเมาทำพวงแก้มแดงเเจ๋
"เราเคยอยู่ที่นี่จนตีสามออกจะบ่อย เคยเห็นใครผ่านไปมาบ้างไหม กว่าจะเข้าซอยมาอีกลึกฉิบหาย"
"บ้า! เราคงเมามากแล้ว ฮึกกก"
"บอกแล้วไงว่าจะเอาเบาๆ แต่อย่าดิ้นก็เเล้วกัน"
มือหนาเริ่มรุกราน จับบีบสองเต้าขย้ำ ลมหายใจฟึดฟัดพ่นกลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งใส่กัน
"จะเจ็บมากไหม"
"เจ็บแค่แป๊บเดียว..เดี๋ยวก็เสียว"
กางเกงขาสั้นถูกแหวกออกข้าง มือหนาคุกคามอย่างชำนาญ ตอนนี้แบล็คเคลื่อนตัวมานอนราบจ่อใบหน้าตรงหว่างขา จับเข่าสองข้างของเจลชันตั้งเป็นฉาก ใช้นิ้วเเหวกกางเกงในจนเห็นกลีบแดงฉ่ำ
เรียวลิ้นยาวเลียตวัดไปมา ตัวเล็กผงกตัวใช้ศอกดันขนาบสองข้าง ศีรษะของเพื่อนชายกำลังสับโขกโยกลิ้นเลียรูจนเปียกฉ่ำ
"อ๊าาาย์ บะ เเบล็ค ยะ อย่านะ ตรงนั้นไม่ได้นะ!" แม้จะกล่าวห้ามแต่กลับพร่ำเสียงครางแผ่ว เจลหลับตาดิ้น "พอแล้ว อึก อ๊ะ"
"หลั่งน้ำเสียวออกมาเยอะจัง หึ ตรงนี้แหละ..โคตรจะสุดยอดเลย ซี๊ดส์"
"หยุดเถอะ ไม่ไหว อึกกกก"
"ก็เสร็จสิจะได้ไม่เจ็บมาก"
"งือออ อ๊ะ แบล็ค"
เขาไม่รับฟังยังลงละเลงลิ้นหยอกล้อกลีบงาม เม็ดคริสตัลโดนปลายลิ้นกวักปัดแกว่งจนทำให้เพื่อนสาวดิ้นพล่าน
ตืดดดด ตืดดด
"ฮะ ฮัลโหลไอ้พี่โจ!!"
เสียงโทรศัพท์ขัดจังหวะ เจลรีบกดรับสายปรากฏว่าเป็นพี่ชาย
บ่อนเสี่ยเเดง
ทุกอย่างยุติแค่นั้น แบล็คขับมอเตอร์ไซค์คันใหญ่มาส่งเจลก่อนจะกลับบ้านไป ภายในบ่อนมีพี่ชายรออยู่จึงคิดว่าไม่เป็นไร
"กูบอกเเล้วไงว่ารอน้องกูมาก่อน!! หูหนวกหรือไง " เสียงชายที่พูดเถียงกับพนักงานบ่อน
"ไอ้พี่โจอะไรอีกเนี่ย"
"อีเจลมึงไปหาเงินมาให้กูสามเเสนกูเล่นเสีย"
"นี่พี่จะบ้าหรือไง!! จะไปหาที่ไหนให้ อีกอย่างเเม่ก็คงไม่มีหรอก"
"แต่ต้องหาให้ได้ไง"
สองพี่น้องโต้เถียงกันสักพักเจ้าของบ่อนก็เดินลงมาจากบันได พูดเหยียด "เปิดซ่องทำไมถึงไม่มีเงินแสนหรือกะหรี่เดี๋ยวนี้ขายไม่แพง"
"ทยอยให้ได้ไหมเงินตั้งสามแสน ใครจะหาทัน" เจลรีบโต้ตอบ "อีกอย่างแถวนี้ใครก็รู้ว่าบ่อนเฮียโกง"
"ปากดีนะอีเจล!! กูให้เวลาสามวัน ถ้าหามาคืนไม่ได้กูมีแค่สองทางเลือก ให้พี่มึงตายกับเอาตัวมึงมาขัดดอกเลื่อนหนี้ออกไปก่อน"
"ฝันไปเถอะไอ้แก่"
"เดี๋ยวมึงก็รู้ว่ากูคนจริง"
เสี่ยแดง ผู้หมายตาเจลมาตั้งแต่เด็ก ใบหน้ากามจ้องมองด้วยท่าทีหื่นกระหายแต่เจลเองก็จ้องกลับอย่างไม่พอใจ
ซ่องหลีบุบ
"กูไม่รับผิบชอบนะ!! แค่ส่งอีเจลลี่เรียนกูก็ไม่มีห่าไรเหลือเเล้ว ยิ่งช่วงนี้สาวเเม่งลาออกไปหาซ่องที่ดีๆ กันหมด" เมื่อรับรู้เเม่ด่ากราด "มึงหาไปคืนบ่อนเองเลยนะไอ้โจ"
"อีเจล! ช่วยกูหน่อยกูไม่อยากตาย" พี่ชายที่ไม่ชอบหน้าจับแขนน้องสาวเขย่าแรง "กูเคยป้อนกล้วยมึงนะตอนเด็กๆ"
"เออออ ไม่ต้องมาทวงบุญคุณ พูดเหมือนพี่คลอดฉันมา"
"มึงมันใจถึงพึ่งได้จริงๆ น้องรัก"
"ก่อนหน้าด่ากูยับเลยนะไอ้พี่โจ"
แม้โจจะเป็นพี่ชายที่ไม่ดีเท่าไหร่แต่ตอนเด็กโจก็คอยดูแลเจลในฐานะพี่ชายมาโดยตลอด สองพี่น้องถกเถียงกันทุกวันแต่ลึกๆ ก็ผูกพัน
เช้าต่อมา วิทยาลัยเทคนิค SS
"เมื่อคืนกูเมายับเลยตื่นมาโคตรปวดหัว" ริชชี่บ่นพลางหมุนคอช่วงบ่า
"แล้วทำไมกูไลน์เข้ากลุ่มไม่ตอบกันหายไปไหนทั้งไอ้แบล็คทั้งเจลลี่" เทลพูดแทรก
"คือออ.." เจลกำลังจะตอบแต่แบล็คโต้กลับก่อน "กูง่วงพอไปส่งเจลแม่งก็เพลียหลับไปเลย"
ปึกกกก!
"ทำงานจ้าพวกขี้เมา!!"
ท่าทางพิรุจของเจลเมื่อนึกถึงเหตุการณ์วาบหวาม ดีที่ปริมถือหนังสือมาเเจกพร้อมสั่งให้ทำรายงาน
ห้องน้ำ
'บ้าจริงอีเจล! ยังไม่ได้เสียตัวให้มันสักหน่อยมึงจะอายทำไม!'
เสียงพึมพำของเจลเมื่อมองกระจกแต่กลับสะท้อนภาพเมื่อคืน กว่าจะสลัดออกจากความคิดก็ใช้เวลาหลายนาที
"มาทำไม!!" กำลังเดินออกไปเจลสะดุ้งโหยงเมื่อแบล็คสวนทาง
"นี่ห้องน้ำกูมาเเดกข้าวมั้ง..เป็นไรเนี่ย"
"ปะ เปล่า ไม่ได้เป็น"
"เรื่องเมื่อคืนอย่าคิดมานะเว้ยยย กูแค่เมา"
สรุปมีแค่เจลที่คิดไปเองคนเดียว แบล็คเลิกคิ้วให้พูดด้วยน้ำเสียงเรียบก่อนจะเดินไปยังห้องน้ำชาย เสียงสะท้อนก้องดังแทรกความรู้สึกของเจลขึ้นมา 'เชี่ย ทำไมใจมันสั่นมันเต้นขนาดนี้นะ กะ ก็แค่เพื่อน'
- Writer
