ฐานลับของคียติณณ์ไม่ใช่เธอคนเดียวที่ได้มา..
พอได้รู้แบบนี้เทียร์รดาก็ใช้ความเงียบเข้าสยบความฟุ้งซ่านในหัว แม้ว่าจะเก็บอาการทางสีหน้าไม่อยู่ก็ตาม
หลังทานอาหารเสร็จเธอก็ช่วยคียติณณ์เก็บกวาดเศษอาหารเงียบๆ โดยไม่ได้พูดอะไร จนอีกคนที่จับสังเกตได้ระบายลมหายใจด้วยความอึดอัดแทน
“เฌอชาได้พูดอะไรกับเธอหรือเปล่า” คียติณณ์พูดขึ้นเพื่อทำลายกำแพงความเงียบ พลางใส่ถุงมือยางเตรียมล้างจาน
“แล้วพี่คิดว่าน้องเฌอจะพูดอะไรกับฉัน” เทียร์รดาตวัดสายตามองด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง มือก็วางถ้วยชามใส่ซิงค์ล้างจานจนมันกระทบกันเสียงดัง
“พี่แค่คิดว่าเฌออาจพูดจาแปลกๆ พวกเรื่องอดีตชาติ”
“ทำไมคะ ฉันเป็นคนเดียวสินะที่พี่ไม่อยากให้รับรู้”
“ไม่ใช่แบบนั้น พี่แค่คิดว่ามันไม่ได้สำคัญอะไรกับเราสองคน” เขาอธิบายอย่างใจเย็น พลางกลอกตาไปมา “วันนั้นพี่เมาก็เลยชอบพูดถึงอดีตเก่าๆ อย่าถือสาเลยนะ”
“ทุกคนในบ้านหลังนี้รู้หมดยกเว้นฉันหรือเป
