แทนคุณมองร่างบางที่วิ่งไปด้วยความมุ่งมั่น “คิดว่าจะหนีพี่พ้นเหรอพริกหวาน ยังไงวันนี้ก็หนีพี่ไม่พ้นหรอก” แทนคุณพูดตามหลังร่างอรชรที่วิ่งหนีไปข้างหน้าอย่างไม่คิดชีวิต พนิดาวิ่งมาจนเหนื่อยหอบหันกลับไปมองด้านหลังไม่มีวี่แววของแทนคุณตามมา หญิงสาวค่อยโล่งใจ ขาเริ่มหมดแรง เธอเอามือเท้าแขนกับต้นไม้ หอบหายใจหยุดพักเพราะเธอวิ่งจนเหนื่อย “อือ...” พนิดาดิ้นรนเพราะมีคนเอาผ้ามาอุดปากเธอเอาไว้ ดิ้นไปพักหนึ่งสติเธอก็ดับวูบ แทนคุณเอาผ้าโปะยาสลบออกจากจมูกหญิงสาวพร้อมทั้งช้อนร่างอรชรขึ้นสู่วงแขน เขาก้มมองคนในอ้อมแขนอีกครั้งอย่างสมใจ “พริกหวาน...” แทนคุณก้มลงจุ๊บหน้าผากชื้นเหงื่อด้วยสายตารักใคร่เป็นที่สุด ร่างสูงอุ้มพาหญิงสาวออกจากป่าทันที ไอ้โก้เหมือนรู้ใจเจ้านาย เอารถปิ๊กอัพมารอรับ สายตาลูกน้องหลายคนเหลือบมองคุณหนูพริกหวานที่อยู่ในอ้อมแขนของนายหัวแล้วมองหน้ากัน คิดว่าคืนนี้คุณหนูหน้ามนคนนี้ไม่