บริษัทของซิลวาน
“เหมย! เหมย! พี่!!”
“อะไรของเธอ เสียงดังเชียว เดี๋ยวก็โดนหัวหน้าด่าเอาหรอก” เหมยลี่ที่กำลังทำงานอยู่พอได้เห็นเพื่อนร่วมงานรุ่นน้องที่วิ่งหน้าตาตื่นมาเธอก็ถามขึ้นทันที และก็กลัวว่าหัวหน้าจะต่อว่าเอาด้วยที่เสียงดังกัน
“ฉันได้ยินคนข้างในพูดกันว่า คะ คุณซิลวาน...”
“อะไรของเธอ? พูดก็ไม่พูดให้จบ”
“คะ คุณซิลวานถูกทำร้าย ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล”
“ห๊ะ?”
“เรื่องจริงเป็นไงไม่รู้ แต่คนข้างในพูดกันงี้”
“พูดมั่วกันหรือเปล่า”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“.....” แม้เธอจะไม่ได้แสดงท่าทีตกใจอะไรมากมายแต่ในใจของเธอนั้นร้อนรุ่มไปหมดแล้ว พยายามจะไม่เชื่อแต่เขาไม่รับสายโทรศัพท์ของเธอตั้งแต่เมื่อคืน มันทำให้เธอไม่คิดไม่ได้จริงๆ ว่าเรื่องนั้นมันเป็นแค่เรื่องพูดกันปากต่อปากเฉยๆ ไม่ใช่เรื่องจริง
“พี่...เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“ปะ เปล่าๆ” เสียงของคนตรงหน้าทำให้เหมยลี่ที่กำลังคิด
