ตอนที่ 26 ต้นไม้ที่เริ่มงอกงาม แสงแดดสายส่องมาในตอนสายทำให้เปลือกตาหนาของ กานต์ กระพริบติดกันก่อนจะปรือตาขึ้นมาอย่างช้าๆ ร่างหนาพลิกยังด้านอีกฝั่งของเตียง มือปัดป่ายหาร่างบางที่เขาได้กกกอดทั้งคืนโดยอัตโนมัติ กลับพบแต่เพียงความว่างเปล่า “เห็นคุณฝ้ายมั้ย?” เสียงเข้มของเจ้านาย ทำให้เหล่าคนรับใช้ของบ้านที่กำลังเตรียมอาหารอยู่ในครัวชะงักมือ และหันไปมองหน้าหล่อเหลาที่เดินเข้ามาในห้องครัวด้วยสีหน้าบึ้งตึง “คะ คุณกานต์วันนี้วันศุกร์สุดท้ายของเดือนนะคะ” ป้าแจ่มเอ่ยบอกอย่างนอบน้อม เมื่อเห็นท่าทางลุกลี้ลุกรนของเจ้านายที่สาดส่องสายตาไปทั่วห้องครัวอย่างไม่สบอารมณ์ “ฉันถามว่าคุณฝ้ายอยู่ไหน? ไม่ได้ถามว่าวันอะไร” เสียงของกานต์ เหมือนจะเข้มขึ้นยิ่งกว่าเดิม ด้วยรู้สึกหงุดหงิดตั้งแต่ตื่นนอนว่าจะได้กกกอดร่างนุ่มนิ่มนั้นต่อ กลับพบเพียงความว่างเปล่า และเมื่ออาบน้ำแต่งตัวเดินลงมาข้างล่างคาดว่าอาจจะพบผู้