“กู๊ดอีฟนิ่งค่ะคุณพ่อขา...ว้าย!” เมษาตกใจกับภาพที่เห็นตรงหน้า
“น้องนางป้าย!” ก่อนจะหันไปมองหน้าพ่อตัวเอง ว่ามันอะไรยังไง ทำไมนางป้ายปีนี้ถึงได้มาอยู่ที่บ้านเรา
และนี่ คนทั้งคู่ก็เดินลงมาจากบันไดบ้านด้วยกัน อย่าบอกนะว่า!?
“กลับขึ้นบ้านก่อนไป” หันไปบอกคนด้านหลัง
ของขวัญเม้มปากเบา ๆ กับใจที่เต้นแรงมากด้วยความกังวล พยักด้วยความประหม่า แล้วกลับขึ้นบ้านไป
นายกสุเมธเดินให้พ้นบันไดของบ้านก่อนจะไปที่ครัว เมษาก็รีบเดินตามไปติด ๆ
“คุณพ่อคบกับน้องนางป้ายเหรอคะ” ไม่รอช้ารีบยิงคำถามทันที พ่ออีเมษาร้ายนักนะ!
"ไม่ได้คบ"
“ไม่ได้คบอะไรคะ เดินลงมาจากบ้านด้วยกันขนาดนี้” เมษาทำหน้าบึ้ง หลักฐานคาตา ยังโกหกอีก
และไม่ใช่ว่าน้องคนนี้คือนางป้ายอย่างเดียวนะสิ แต่เป็นเด็กฝึกงานที่เทศบาลด้วย หึย ทำไมนายกสุเมธถึงทำตัวแบบนี้นะ
“ทำไมคุณพ่อต้องกินไก่วัดด้วยคะ!” ถามอย่างไม่เข้าใจ นี่เรื่องคอขาดบาดตายเลยนะ
“ไก่ว
