หัวใจดวงน้อยเต้นแรงราวกับจะทะลุออกมา ที่ว่าง่วงและเมาแทบหายไปทั้งหมด พอได้สติจึงรีบถามอีกคน
“นะ...นายกจะพาขวัญไปไหนคะ”
นายกสุเมธไม่ตอบ กลับกันยังเดินตามทางไปเรื่อย ๆ
“นายกปล่อยขวัญก่อนค่ะ”
นายกสุเมธยังคงเฉย ของขวัญรู้เลยว่าเธอคงไม่สามารถกลับไปรอพี่อาร์ตเหมือนเดิมได้แน่ จึงหยิบมือถือออกมาจากในกระเป๋า แล้วส่งข้อความหาคนพี่
‘อ้าย ขวัญติดรถเมือกับหมู่เด้อจ้า อ้ายกลับไปกินกับเอื้อยคำหล้าเลย’
(เมือกับไผ) อาร์ตก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี
‘หมู่อยู่วิทยาลัย’
(ครับ ๆ) อาร์ตรับทราบดังนั้นก่อนจะลงจากรถ แล้วเดินกลับไปยังเวทีหมอลำ
นายกสุเมธเห็นข้อความทั้งหมด แต่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา เดินจนถึงรถ ก็เอาของขวัญเข้าไปนั่ง แล้วเดินอ้อมไปยังตำแหน่งคนขับ ก่อนจะออกรถไป
ของขวัญนั่งเงียบมาตลอดทาง เพราะไม่รู้ว่านายกสุเมธอยู่ในอารมณ์ไหน แต่ทางที่ท่านพาไปมันไม่ใช่เส้นทางไปหมู่บ้านของเธอ จึงถามออกมาทันที
“นายกจะพาขวั
