ของขวัญลุกเดินไปส่งนายกสุเมธหลังจากที่อีกฝ่ายพูดคุยกับแม่เธอเสร็จ มองกระจกข้างคนขับถูกเลื่อนลง
นายกสุเมธยื่นอะไรบางอย่างออกไปทางหน้าต่างของรถ มีของสดของคาวในถุงพลาสติกสีใสกว่าหลายใบ
ของขวัญทำตัวไม่ถูก หมายความว่ายังไง
"รับไปสิ"
"หะ...ให้ขวัญเหรอคะ"
"แล้วเห็นมีใครไหมล่ะ" ถามมาได้
ของขวัญมองซ้ายมองขวา พบว่าไม่มีใคร มีแค่เธอคนเดียว ศีรษะเล็กจึงส่ายไปมา
"ถ้าไม่เห็นมีใคร ก็แปลว่าให้ไง"
"หะ...ให้ทำไมคะ"
นายกสุเมธถอนหายใจแรง ทำไมถึงเข้าใจยากนักนะ ทีเป็นเรื่องงาน ปุ๊กบอกของขวัญหัวไวมาก ฉลาดเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ
"ถ้าไม่ให้แล้วเย็นนี้จะมีอะไรกิน" เห็นความดีของเขาบ้างหรือยัง คิดได้ไหมว่าควรเอาคนแบบไหนทำผัว
ของขวัญร้องอ๋อทันที นายกสุเมธคงเห็นว่ากับข้าวที่เธอซื้อเปื้อนดินหมด ก็เลยเอาของที่ท่านซื้อยกให้แทน
แต่...
"นะ...น่าจะมีกับข้าวเมื่อเช้าอยู่ค่ะ เดี๋ยวขวัญให้แม่ทอดไข่เพิ่มค่ะ"
"เอาไป!" นา
