“อยู่ไหน” นายกสุเมธนั่งอยู่บนรถโดยสตาร์ตเครื่องยนต์เอาไว้ ส่งข้อความไปหาของขวัญเนื่องจากโทรไปแล้วอีกฝ่ายไม่รับ เขาจะไปรับที่บ้านก็ไม่ยอม บอกจะติดรถกับคนแถวบ้านมา
เรานัดกันตอนสองทุ่มที่ลานจอดรถในวัด จากนั้นจะเดินเข้าไปในงานพร้อมกัน
รออยู่ห้านาที ของขวัญถึงตอบกลับมา
(ขวัญถึงแล้วค่ะ เดี๋ยวบอกพี่ ๆ ก่อนนะคะ) ของขวัญมากับคนใกล้บ้านกลุ่มเดิม พี่คำหล้า พี่คำแพง พี่ทับทิม และสามีของพวกพี่เขา
“พวกเอื้อย หนูจะไปย่างกับหมู่ ตอนเมือ เดี๋ยวให้หมู่ไปส่ง” (พวกพี่ หนูจะไปเดินกับเพื่อน ตอนกลับ เดี๋ยวให้เพื่อนไปส่ง)
พอของขวัญบอกอย่างนั้นทำให้ทุกคนต่างแยกย้าย มองซ้ายมองขวาว่าไม่มีใคร ของขวัญจึงเดินไปเคาะกระจกรถคันที่จำได้
นายกสุเมธกดเลื่อนกระจกลง แล้วมองอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้าขมวดคิ้วความแปลกใจ
ของขวัญสวมเสื้อแขนยาวสีดำ กับกางเกงขายาวสีเดียวกัน และสวมรองเท้าผ้าใบสีขาว
บนหัวใส่หมวกแก๊ป มีหน้ากากอนามั
