หลังจากรับประทานอาหารมื้อเที่ยงเสร็จ ทอฝันก็พาลูกนอนกลางวันในห้องนั่งเล่น จริงใจหลับปุ๋ยไปอย่าง่ายดาย เพราะช่วงเช้า คุณป๋าพาเล่นจนเหนื่อย พอถึงเวลานอนยัยหนูเลยหลับไว
พอยัยหนูหลับ คุณป๋ากับหม่ามี้ก็ฝากลูกไว้กับคุณปู่คุณย่า เพราะคุณป๋าชวนหม่ามี้ไปเก็บของช่วยที่คอนโด คุณป๋าบอกว่ามีของหลายอย่างอยากเก็บมาไว้ที่บ้าน เพราะต่อไปนี้คงไม่ค่อยได้ไปพักที่คอนโดแล้ว
คุณปู่กับคุณย่ารับเลี้ยงหลานรักด้วยความเต็มใจอย่างยิ่ง แถมยังบอกลูกชายกับลูกสะใภ้ว่าไม่ต้องรีบกลับก็ได้ ตอนเย็น คุณย่าจะป้อนข้าวและอาบน้ำให้ยัยหนูเอง แต่ถ้ากลับดึก คุณย่ากับคุณปู่ก็จะพายัยหนูไปนอนด้วยที่ห้อง อยากไปไหนก็พากันไปเลย ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องรีบกลับ
“เก็บอะไรบ้างคะ ฝันจะได้จัดการให้” ทอฝันถามคนที่พาเธอเข้ามาในห้องชุดที่แสนเคยคุ้น หญิงสาวมองไปรอบ ๆ ก่อนจะหันกลับไปหาคนที่เดินเข้าประตูตามหลังมา ทว่าคนตัวโตกลับไม่พูดอะไร เขาดึงเธอไปโอบ
