อดีตรักหวนคืนใจ

แม้แต่คนรู้จักยังให้ไม่ได้เลย...1

“ทักทายกันหน่อยก็ได้นะ” ธัชพลเอ่ยออกมาเสียงนุ่ม ไม่น่าเชื่อว่าการไม่ได้เจอกันหลายปี จะทำให้เขารู้สึกดีใจที่ได้เจอเธออีกครั้ง แต่ที่น่าแปลกใจก็คือเด็กน้อยที่เธอกำลังจูงมืออยู่นี้ ทำไมหน้าเหมือนเขาตอนที่เขายังเด็ก

“ไม่มีอะไรต้องคุยกันอีกแล้วค่ะ เพราะแม้แต่คำว่าคนรู้จักฉันยังไม่อยากจะให้คุณเลย” ความเจ็บปวดในอดีตที่ผ่านมาสั่งสมให้หญิงสาวเข้มแข็งขึ้น แต่การเจอกันอีกครั้งในวันนี้มันกำลังจะบอกว่า เธอไมได้เข้มแข็งอย่างที่เธอพยายามบอกตัวเองเลยสักนิด ไม่ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน หัวใจของเธอก็ยังไหววูบทุกครั้งที่เจอหน้าเขา ซึ่งครั้งนี้ก็เช่นกัน

“เด็กคนนี้ลูกใคร” แม้ว่าสาวเจ้าจะแสดงเจตนา

ชัดเจนว่าเธอไม่อยากจะเสวนากับเขา แต่เขาก็ยังไม่ละความพยายาม แถมยังนั่งยองๆ ลงเพื่อจะสำรวจไปที่ใบหน้าของเด็กหญิงอิงกมล ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้อิงดาวไม่พอใจเป็นอย่างมาก เพราะเธอไม่อยากให้เขารู้ความจริงเกี่ยวกับเด็กหญิงอิงกมล

“ลูกของฉัน ไม่ต้องถามนะว่าใครเป็นพ่อ เพราะพ่อของน้องครีมเสียไปตั้งแต่น้องครีมยังไม่เกิด” แม้ไม่อยากตอบ แต่อิงดาวก็จำเป็นต้องตอบ เพื่อให้เขาคลายสงสัย แล้วเลิกยุ่งกับเธอสองคนแม่ลูกสักที ส่วนเขาจะเชื่อหรือไม่นั้นเธอไม่สนใจ

“จริงมั้ยครับน้องครีม” ธัชพลเชื่อมั่นว่าความจริงไม่ใช่อย่างที่หญิงสาวบอก เขาเริ่มสงสัยว่าเด็กคนนี้จะเป็นลูกของเขา เพราะดูอายุแล้วก็น่าจะใกล้เคียงกับช่วงที่เขาและเธอแต่งงานกัน

“จริงค่ะ คุณพ่ออยู่บนโน้น” เด็กน้อยพยักหน้าหงึก ก่อนที่จะชี้มือไปข้างบน ตามที่มารดาของเธอเคยบอกเสมอมา

“ทีนี้จะเลิกวุ่นวายกับเราสองคนแม่ลูกได้หรือยัง” อิงดาวกล่าวเสียงห้วน

“เราจะคุยกันดีๆ ไม่ได้เลยเหรออิง” ธัชพลเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจ

“ตอนที่เราเริ่มต้นเราก็เริ่มต้นด้วยกันไม่ดี เราจบจบกันแล้วจะถามหามิตรภาพ ฝันไปเถอะค่ะ อิงดาวคนเก่าได้ตายไปแล้ว” หญิงสาวกล่าวเสียงห้วนด้วยความไม่พอใจ ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอคนนี้เห็นแก่ตัวเกินกว่าที่เธอจะยอมเสวนาด้วย การไม่ให้เขาเข้าใกล้เธอและลูกนั่นคือเกราะป้องกันที่ดีที่สุด

“ถามจริงๆ น้องครีมนี่ลูกผมหรือเปล่า” ธัชพลกระซิบที่ข้างหูหญิงสาวซึ่งได้ยินกันเพียงสองคน แต่เมื่อเขาถามออกไปตรงๆ ทำให้หญิงสาวตกใจเป็นอย่างมาก เธอไม่คิดว่าเขาจะสงสัยเธอ แต่ก็นั่นแหล่ะในเมื่อดีเอ็นเออยู่บนใบหน้าเด็กหญิงอิงกมลซะขนาดนั้น ถ้าเขาไม่สงสัยนั่นแหล่ะแปลก