หลังจากผ่านค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น อิงดาวก็ตื่นขึ้นมาเกือบเก้าโมง สิ่งที่เธอเห็นตอนนี้คือตนเองนั้นอยู่ในอ้อมกอดของธัชพล เธอไม่แน่ใจว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น แต่รอยเลือดที่หยดอยู่บนที่นอน กับความระบมที่ส่วนล่างมันทำให้เธอมั่นใจว่าตนเองได้ตกเป็นของเขาแล้ว
อิงดาวทำตัวไม่ถูก เธอไม่รู้ว่าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้อย่างไร ในเมื่อเขาไม่เคยสนใจใยดีเธอ แต่เขากลับมาทำแบบนี้กับเธอ มันทำให้หญิงสาวรู้สึกสับสนมากเหลือเกิน เมื่อเห็นว่าเขากำลังหลับอยู่ เธอจึงเลือกที่จะลุกขึ้นไปอาบน้ำเธอภาวนาอย่าให้เขาตื่นขึ้นมาตอนนี้ เพราะการเปลี่ยนสถานภาพโดยไม่รู้ตัว มันทำให้เธอรู้สึกลำบากใจ
กว่าที่ชายหนุ่มจะตื่นก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงวัน ในขณะที่หญิงสาวก็ลงมาข้างล่าง ซึ่งเมื่อเจอคุณวิมลอิงดาวก็นั่งสนทนากับท่านสักพัก ก่อนที่จะหลบเข้าไปช่วยแม่ครัวทำอาหารในครัว คุณวิมลมองตามด้วยรอยยิ้ม เพราะจากร่องรอยที่ลำคอของลูกสะใภ้ท่าน มันบ่งบอกถึงความสำเร็จของแผนการเมื่อคืน
แม้ว่าอิงดาวจะพยายามกลบมันด้วยแป้งสีเดียวกับผิวของเธอ แต่มันก็ยังกลบไม่มิดทั้งหมดเลยทีเดียว นั่นทำให้คุณวิมลรู้ในทันทีว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับคนทั้งคู่ ท่านหวังว่าหลังจากนี้บุตรชายของท่านจะเปลี่ยนใจหันมาสนใจคนน่ารักอย่างอิงดาว
หลังจากวันนั้นดูเหมือนว่าสถานการณ์ในบ้านจะดีขึ้นพักใหญ่ เพราะความรู้สึกผิดที่เกิดขึ้นในใจ ที่เขาได้ทำลายความบริสุทธิ์ของเธอ ทำให้ธัชพลหันมาสนใจหญิงสาว ในขณะที่อิงดาวก็เริ่มรู้สึกดีกับเขาขึ้นมา จนอาจจะเรียกว่าความรักเลยด้วยซ้ำ แต่เธอไม่เคยรู้เลยว่าสิ่งที่เขาทำดีกับเธอ ก็เพราะว่าเขารู้สึกผิด ไม่ใช่ความรู้สึกดีแบบที่เธอมีให้กับเขา
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทั้งคู่แต่งงานกันได้เกือบห้าเดือน ทุกคืนยังเกิดความสัมพันธ์ทางกายขึ้น แต่ธัชพลก็บอกตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด มันเกิดจากสัญชาตญาณดิบของผู้ชายเท่านั้น จนกระทั่งวันหนึ่ง แฟนสาวที่เคยทำให้เขาหัวใจสลาย ได้ย้อนกลับมาในชีวิตอีกครั้ง
“ธัช...” แวววลัยทักทายชายหนุ่มทันทีที่เข้ามาในห้องทำงานของเขา ธัชพลคุ้นเคยกับเสียงนี้เป็นอย่างดี เขาจึงเงยหน้าขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ
“คุณเข้ามาได้ยังไงแวว” ธัชพลเอ่ยถามออกไปอย่างไร้สติ เพราะปกติแล้วเลขาหน้าห้องของเขาไม่มีทางปล่อยให้ใครเข้ามาในห้องโดยไม่บอกเขาล่วงหน้าอย่างแน่นอน
“เมื่อกี้คุณนิลไม่อยู่ แววก็เลยถือวิสาสะเดินเข้ามา” แวววลัยกล่าวอย่างสบายๆ ดูท่าแล้วว่าการกลับมาครั้งนี้ของเธอก็ยังคงมีอิทธิพลกับเขาเสมอ
“แล้วแววมาที่นี่ทำไม” ธัชพลพยายามข่มน้ำเสียงไม่ให้บ่งบอกถึงความหวั่นไหว