เลขาบนเตียง

อีกนิดนะ นิดเดียว

ผิวกายขาวผ่อง แดงเป็นจ้ำ เพราะริมฝีปากนุ่มนวล ลากไล้ จูบ เลีย และ ทำรอยประทับตรา ตลอดเวลาที่ผ่านมา การเล้าโลมแบบ เต็มที่ ไม่จำเป็นต้องทำ เพราะคู่นอนที่ผ่านมา ล้วนแต่เจนจัด ในเรื่องแบบนี้ แต่คนตรงหน้า ไม่ใช่ แบบนั้น

มือบาง ที่นำมาวางบนบ่า สัมผัสเบาๆที่ไหล่หนา แล้วมองหน้าเขา เมื่อเขา กำลังทรมานเธอ ด้วยร่างกายส่วนล่าง ที่เสียดสีกันอยู่ สัมผัสที่ไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต เป็นครั้งแรก ที่ได้รับ จากชายหนุ่มแปลกหน้า ที่อยู่ตรงนี้

" คุณทรงพลคะ "

เสียงเรียกชื่อเขา ดังออกมา แล้ว ข่มใจเอาไว้ ไม่ให้เตลิดเปิดเปิง ไปมากกว่านี้ ขาเรียวเล็ก ที่ถูกจับอ้าออก เผยให้เห็น ทุกอย่างหมดสิ้น บิกินี่ตัวสวย เปียกชุ่มไปด้วย ความต้องการทางกาย ที่ผลิตน้ำหวานออกมา ตามธรรมชาติ

" ฉันไม่ใส่ถุงยาง " เขาบอกเสียงดุ แล้วจัดการให้ร่างกายของเขา และเธอ ได้แนบชิดในที่สุด สัมผัส ครั้งแรก ที่ถูกจู่โจม ทำเอาเธอ น้ำตาคลอเบ้า สิ่งที่สอดใส่เข้ามาในตัวของเธอ มันทำให้เธอ เจ็บจนแทบขาดใจ เอวหนา โยกสะโพก ให้เธอเข้ามา ได้จนสุด แล้วจูบปิดปากของเธอ ก่อนจะดึงตัวเธอให้ขึ้นมา นั่งบนตัก ของเขา

สรีระร่างกายที่ต่างกัน ทำให้เธอขาสั่นจนแทบจะขยับไม่ได้ มือหนาลูบหลังเปลือยเปล่า แล้วจูบที่แก้มอย่างอ่อนโยน

" ฉันเข้าไปอยู่ข้างใน น้ำตาลหมดแล้ว เก่งมาก "

ผมยาวของเธอ ถูกรวบมาอีกฝั่งแล้วเขา ก็ยิ้มออกมา

" เป็นไง รู้สึกดีไหม "

ครั้งแรกที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเขา มันตอบไม่ได้ ว่ารู้สึกอย่างไร ร่างกายของเธอ เป็นของเขา แต่เพียงผู้เดียว เอวหนาขยับโยก แล้วปลุกเร้า เธอ สลับกับจูบอย่างดูดดื่ม และ ทำรอยจนทั่วไปหมด หน้าอกขาว มีรอยแดง ไล่ลงมาถึงหน้าท้อง แบนราบ

" ทั้งตัวน้ำตาล เป็นของฉัน รู้ไหม "

เธออยากจะเถียงเค้าอยากจะบอกให้เขารู้ว่า เธอเป็นตัวของตัวเอง แต่เพราะสายตาคมดุ ที่มองมา ทำให้เธอ พยักหน้า ตอบรับเขาไป

รอยยิ้มกว้างและดวงตาเป็นประกายของเขา ทำให้เธอ ใจกระตุก ทำไม แค่เขายิ้มโลกของเธอ ก็สั่นสะเทือน

มือหนาเลื่อนมา จับที่หน้าอก อวบอิ่ม แล้วบีบเคล้นเบาๆ ก่อนจะใช้นิ้ว ตวัดที่ปลายยอดสีชมพู

" พรุ่งนี้ว่างๆ ไปซื้อเสื้อผ้า มาไว้ที่นี่ แล้วพรุ่งนี้ ฉันจะมาหา "

เขาบอก แล้วขยับตัวออก จากร่างกายของเธอ ความอบอุ่น เหมือนจะจางหายไปเมื่อเขาลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปหยิบ ผ้าขนหนูมาคลุมร่างกายเอาไว้

รอยเลือดจางๆ ที่ไหลออกมา จากร่างกายของเธอ พร้อมกับน้ำคาว สีขาวขุ่น ทำให้คนที่มองอยู่ ยิ้มกว้างอีกครั้ง แล้วคลานขึ้นมาบนเตียง

" ไปอาบน้ำให้หน่อย "

คนที่บอกว่าอยากอาบน้ำ อุ้มเธอขึ้นมา แล้วพาเดินเข้าไปข้างใน แสงไฟ สีขาว ภายในห้องน้ำกว้าง ทำให้เห็นว่า ตัวเธอ มีรอยจูบ เต็มไปหมด

" น้ำตาลตัวแดง แบบนี้ ฉันชอบ " เขายืนซ้อนหลังเธอ แล้วมองร่างกายเปลือยเปล่า ที่มีรอยดูด นับสิบรอย ก่อนจะรวบผมเธอขึ้นมา แล้วจูบที่คอ อีกครั้ง

" อีกนิดนะ นิดเดียว "

เสียงกระซิบแผ่วเบา แล้วสัมผัสแปลบๆ ที่ต้นคอ ก็ใช้เวลา ไม่นาน คนที่ได้รอยจูบ อีกรอย ก็พลิกตัวเธอให้หันหน้ามา สบตากับเขา

" พรุ่งนี้ เจอกันนะ "

" ค่ะ "

ใบหน้าสวยหวาน ก้มหน้าลงด้วยความอาย สายตาอ่อนโยนที่เขามองมา ไม่เท่ากับเสียงอ่อนหวาน ที่เขาบอก คนที่เห็น เด็กอาย จับแก้มแล้วบีบเบาๆ จับผมมาทัดที่ใบหู แล้วหอมที่หน้าผาก

" อาบน้ำแล้ว ฉันกลับนะ คืนนี้ น้ำตาลนอนพัก ให้เต็มที่ ฉันไม่กวนแล้ว "

สายน้ำอุ่นไหลออกมา จากฝักบัวที่อยู่ติดผนัง ครีมอาบน้ำ น้ำละมุน ยี่ห้อเดียวกับที่บ้าน ทำให้คนที่ชอบกลิ่นนี้ ลูบไล้ บนตัวของเธอ จนทั่ว

น้ำไหลลงมา ชำระล้างร่างกายที่มีครีมอาบน้ำ จนหมด เหลือเพียงผิวกายที่หอม ละมุน และ รอยจูบที่แดง จนช้ำ

ผ้าขนหนู ผืนใหม่ในตู้เสื้อผ้า ถูกนำออกมา ซับน้ำที่ตัวจนแห้ง เสื้อเชิ้ต ในตู้ของเขา ที่ลูกน้องเตรียมเอาไว้ ถูกนำมาสวม ให้กับเธอ

" ดึกมากแล้ว น้ำตาลคงจะง่วง "

เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน ที่อยู่บนตัวเธอ มันใหญ่ รุ่มร่าม จนเจ้าของ อยากจะถอดมันออก เพราะมันดู ยั่วยวน เกินไป

" นอนเถอะ " เขาเอนตัวเธอ นอนลงบนเตียง แล้วสวมเสื้อผ้า ชุดใหม่ ตั้งใจจะกลับบ้าน เหมือนที่ทำเป็นประจำ

ดวงตากลมโต มองเขา ที่สวมกางเกงตัวใหม่ แล้วหยิบเสื้อผ้า ที่แขวนอยู่ในตู้มาสวม สายตาออดอ้อน ที่นอนอยู่บนเตียง ทำให้คนที่จะกลับบ้าน เดินมาหา แล้วนั่งลงข้างๆ

" อ้อนเก่งนะเนี่ย ทำไม ไม่อยากให้กลับเหรอ " คำถามที่ตรงกับใจ ทำให้คนฟัง หน้าแดง แล้วดึงผ้าห่มปิดหน้า

" หรือว่า ไม่ชินที่นอน นอนไม่หลับ " เขาหาสาเหตุความน่าจะเป็น แล้วจับแก้มเธอลูบเบาๆ

" ฉันนอนด้วยแปปเดียว แล้วพอน้ำตาลหลับ ฉันกลับนะ "

เพราะคุ้นชิน กับการนอนที่เพ้นท์เฮ้าส์มากกว่า ที่ไหน ไม่ว่า ดึกเพียงใด ก็จะต้องกลับ ดวงตาเป็นประกาย และรอยยิ้มของคนที่นอนอยู่ ทำให้คนอย่าง ทรงพล ยอมนอนด้วย อย่างน้อย ปลอบใจเด็ก ที่เพิ่งเสียซิง ก็แล้วกัน

เด็กที่ได้รับอ้อมกอด แบบที่ไม่เคยมีใคร ทำให้มาก่อน ซุกตัวเข้าไปหาเขา ผู้ชายคนแรก ในชีวิตของเธอ เป็นผู้ชาย ที่เข้ามา พร้อมกับพราก ความสาวของเธอไป โดยที่มีเงื่อนไข บางอย่างแลกเปลี่ยน แม้จะรู้ว่า คนอย่างคุณทรงพล ไม่มีวันรักเธอ แต่เธอ ก็อยากให้เขา ใจดีกับเธอบ้าง อย่างน้อย อีกสามเดือนข้างหน้า ชีวิตของเธอ อาจจะไม่แย่เกินไปนัก ขอเพียงคนๆนี้ เอ็นดูเธอ และ ใจดีกับเธอ

มือบางที่วางอยู่บนหน้าอก ทำให้คนที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ลืมตามองคนข้างๆ เป็นอย่างแรก ความตั้งใจที่จะกลับบ้าน และ จะนอนพักสายตา กลายเป็นการค้างคืนด้วยกัน

ใบหน้าที่ปราศจากเครื่องสำอางลืมตาขึ้นมา พร้อมกับรอยยิ้ม สดใส

" คุณทรงพล ตื่นแล้วเหรอคะ "

" อือ ตื่นแล้ว "

คนที่เพิ่งรู้สึกตัวลุกขึ้น แล้วไปหยิบนาฬิกาข้อมือ มาสวม

" เดี๋ยวเอก จะมารับ พร้อมกับเงิน หกแสน "

" สำหรับเมื่อคืน ห้าแสน และ สำหรับเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัว ของเธอ อีกแสนหนึ่ง "

ไม่มีคำอ่อนโยนใดใด ทุกคำ คือ คำสั่ง ออกจากปาก ของเขา

" ค่ะ " คนบนเตียงรับคำเสียงเบา

" คืนนี้จะมา ทำธุระให้เรียบร้อยก่อนสองทุ่มนะ "

เขาสั่งเธอ แล้วเดินออกจากห้องไป เสียงประตูปิดหน้าห้อง คล้ายกับเสียง ประตูหัวใจของเค้าที่ปิดสนิท อีกครั้ง

แล้วน้ำตา ก็ไหลออกมา เป็นทาง

อารมณ์

รถสปอร์ตสีขาว ขับออกจากคอนโด แต่เช้าตรู่ ตรงดิ่งกลับมาที่ เพ้นท์เฮ้าส์ของตัวเอง ระหว่างทาง ก็โทรศัพท์ ไปหาลูกน้อง เพื่อสั่งการ

" เดี๋ยวอีกสักพัก หาใครไปขับรถให้น้ำตาลหน่อย เอารถไปรับ แล้วก็เอาเงินที่เตรียมเอาไว้ ให้น้ำตาลไป หกแสน "

" ครับนาย "

ลูกน้องรับคำสั่ง ก่อนจะนิ่งไป เมื่อได้ยิน ประโยคถัดมา

" คนขับรถ เอาผู้หญิง แล้วก็คอยดูน้ำตาล ไปรับไปส่ง เวลาเขาจะไปไหนมาไหนด้วย "

" ครับ "

คนสนิท ที่เพิ่งตื่นนอน เปิดดู โทรศัพท์แล้วสั่งการทันที นายนะนาย จะเอาอะไร ก็ต้องให้ได้ ดังใจตัวเอง

เสียงเคาะประตู หน้าห้องในช่วงสาย ทำให้คนที่อยู่ในห้อง อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นชุดเดิมเรียบร้อย แล้ว สวมเสื้อแขนยาวของเค้าคลุมทับเอาไว้ เดินมาเปิดประตู

หญิงสาวในชุด สูทสีดำ ยืนรออยู่ข้างหน้า

" สวัสดีค่ะ คุณน้ำตาล คุณเอก ส่งพี่มาดูแล คุณน้ำตาล ตั้งแต่ตอนนี้ เป็นต้นไป "

อดีตนักกีฬาเทควันโด อาชีพ ยิ้มให้กับ คนตรงหน้า แล้วผายมือ เชิญให้เดินออกมาจากห้อง ด้วยกัน

" ห้องของคุณน้ำตาล ถ้าไม่จำเป็น จะไม่มีใครได้เข้าไป นี่คือ คำสั่งของนาย "

คนที่ออกคำสั่ง ทำท่าที เมินเฉย กลับออกไปแล้ว แต่ยังมีน้ำใจ จัดหาคนมาดูแล

" สวัสดีค่ะ คุณเอก " เลขาคนสนิท ของคุณทรงพล ยืนรออยู่แล้ว ที่ล้อบบี้ คอนโด พร้อมกับยื่นถุงกระดาษสีน้ำตาล ส่งให้

" นายบอกว่า คุณน้ำตาล รู้เรื่องทุกอย่าง หมดแล้ว สำหรับเรื่องเงิน ส่วนคุณอร นายสั่งให้มาคอยดูแล คุณน้ำตาลครับ "

"แต่น้ำตาล "

" ไม่มีแต่ครับ ต่อไปนี้ คุณน้ำตาลจะไม่ไปไหนคนเดียว คุณอร จะขับรถให้ พาคุณน้ำตาลไปทุกที่ จะรอเงียบๆ และ ไม่ทำให้คุณน้ำตาลอึดอัด "

เธอเข้าใจว่าเขา ต้องการตามติด และ เฝ้าดู พฤติกรรมของเธอ ดังนั้น เธอได้แต่ยอมรับ กับสิ่งที่เค้าตัดสินใจ

รถเก๋งที่พี่อร ขับพาเธอ มาส่งที่บ้าน เป็นรถอายุ ไม่กี่ปี และ ยังเป็นรถ ที่สามารถ มองเห็นได้ตามท้องถนนทั่วไป ไม่ใช่รถหรูราคาหลายล้าน อย่างที่คุณเอก ขับ ทำให้คนที่นั่ง สบายใจ มากกว่า จะไปกับรถตู้คันใหญ่

" วันนี้ น้ำตาลมีเรียนแค่เช้าค่ะ วันจันทร์หน้า น้ำตาลจะเข้าไปฝึกงาน พี่อร คงไม่ต้องเหนื่อยมาก "

คนขี้เกรงใจ บอกกับคนขับรถ แล้วมองตรงด้านหน้า พี่อร ไม่อนุญาตให้เธอนั่งคู่กัน เธอจึงต้องนั่งที่เบาะหลัง ไปโดยปริยาย

"คุณน้ำตาลไปเรียน แล้วบ่าย ไปซื้อของใช้นะคะ คุณเอกกำชับมา ว่า วันนี้ คุณน้ำตาล ต้องมีของใช้ ที่คอนโด "

"ค่ะ น้ำตาลจะรีบลงมา แล้วช่วงเย็น น้ำตาลจะไปธุระ ที่โรงพยาบาลก่อน แล้วค่อยไปที่คอนโด"

" ได้ค่ะ แล้วแต่คุณน้ำตาลเลย แต่ว่า คุณน้ำตาล ต้องกลับถึงห้อง ก่อนสองทุ่มนะคะ "

หญิงสาวพยักหน้ารับรู้แล้วก้าวลงจากรถ ขึ้นไปตึกเรียน ต่อไปนี้ ชีวิตของเธอ จะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป

" นายครับ บริษัทพีเอพี อยากขายหุ้นให้นาย สามสิบเปอร์เซ็นต์ นายสนใจไหมครับ "

บริษัทนำเข้า ของใช้จิปาถะ จากประเทศจีน ที่ตอนนี้ เจ้าของ ติดการพนันอยากหนัก ต้องการขายหุ้นที่ตัวเอง ถือครองอยู่ มีมูลค่า แปดหลักเท่านั้น และ การเงินในบริษัท ที่ถือว่า ไม่ได้ย่ำแย่อะไร ผลประกอบการ ในแต่ละเดือน ที่ทางฝ่ายกฏหมาย ไปหาข้อมูลมา ก็ทำเงินได้ เกือบล้าน หลังจากหักค่าใช้จ่ายแล้ว

" อือ ซื้อมาก็ได้ สามสิบเปอร์เซ็นต์ ก็โอเคอยู่ "

คนที่ต้องการหุ้นใหญ่ บอกกับลูกน้อง ที่รอรับคำสั่ง ตอนนี้ หุ้นกระจัดกระจาย อยู่หลายหุ้น ทั้งคนไทย และต่างชาติ ถ้าได้มาอีกสัก สิบ ก็คงดี

" ลองดู คนอื่นว่าจะขายไหม ถ้าได้ราคา ก็กวาดมันมาให้เรียบ "

นักลงทุน ที่ไม่ค่อยใช้เงินอะไร สะสมบริษัท และหุ้น เข้ามาสต็อก ในมือตัวเอง ผลประกอบการ ล้านกว่า ก็พอได้ค่าขนม แถมยังไม่ต้องลงไปคุมเองอีกด้วย

" เออ แล้ว น้ำตาล เป็นไง "

" อร รายงานว่า กำลังพาคุณน้ำตาลไปเยี่ยมคุณยายครับ คุณยายคุณน้ำตาล อยู่ห้องไอซียู "

เหตุผลที่เธอต้องมาหาเขา ก็คือ เรื่องนี้ ใบหน้าหล่อเหลา พยักหน้ารับรู้ แล้วโบกมือ ให้ลูกน้องออกไป

ชายหนุ่มที่โดนลากออกมา ที่ร้านอาหารภายในตึก ของตัวเอง ทำหน้าไม่ถูก ป้าผู้เป็นพี่สาวของพ่อ โทรมาเรียกให้ไปพบ เพราะสถานที่ ที่เรียกไป เป็นชั้น สิบของตึก ตัวเอง ดังนั้น คนที่ไม่อยากมา ก็ต้องมา

" สวัสดีครับ คุณป้า " ชายหนุ่มนั่งลงข้างผู้เป็นป้า แล้วมอง หญิงสาวตรงหน้า ที่มากับป้าของตัวเอง

" น้องพราว รู้จักกันเอาไว้ "

หญิงสาวยกมือไหว้ชายหนุ่มตรงหน้า มือบางสวมแหวน ราคาแพง หลายวง พร้อมกับ กำไลราคาหลักแสน อีกหลายชิ้น

" สวัสดีครับ "

" พี่แพท เค้าเป็นเจ้าของตึกนี้ มีสำนักงานให้เช่า มีร้านอาหาร มีสารพัดสิ่งอยู่ที่นี่ ครบไปหมด" คนที่ภาคภูมิใจในตัวหลานชาย บอกด้วยรอยยิ้ม

" น้องพราว เค้าทำ โรงเรียนนานาชาติ ของที่บ้าน แล้วก็ทำร้านเสื้อกับเพื่อน ทีนี้ เขาจะทำคอลเลคชั่นพิเศษ เป็นลายลิมิเต็ด การกุศล ป้าก็เลย อยากชวน แพท มาเป็นสปอนเซอร์ให้น้อง "

" ได้ครับ ไม่มีปัญหา เดี๋ยวติดต่อเอกได้เลย " คนเป็นป้า ยิ้มกว้าง แล้วหุบยิ้ม เมื่อหลานชาย ไม่มีท่าที จะสนใจ หญิงสาวตรงหน้าเลย

" แก ก็แลกเบอร์กับน้อง เอาไว้ มีอะไรจะได้ คุยติดต่อกัน อะไรก็จะให้ผ่านเลขา คนกันเองทั้งนั้น "

ชายหนุ่มหยิบนามบัตรของตัวเองออกมา แล้วยื่นให้หญิงสาว ตามมารยาท

" คุณพราว โทรมาเลยครับ ผมจะได้เซฟเบอร์เอาไว้ "

หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า สีชมพูหวาน แล้วกดเบอร์โทร ของเขาลงไป

โทรศัพท์ในมือ สั่นรัว หญิงสาวยิ้มกว้าง เมื่อเขา กดบันทึก แล้วเตรียมจะลุกขึ้น

" วันนี้ ผมมีงานต่อยาวถึงดึก เลยไม่ได้ดูแลคุณป้า ถ้ายังไง ผมขอเป็นเจ้ามือนะครับ " หลานชายบอกกับคุณป้า แล้วยิ้มให้กับ หญิงสาวอีกคน

" เดี๋ยวผมติดต่อไปนะครับ คุณพราว "

" ค่ะ " คนที่รักษาอาการตอบรับเพียงเท่านี้ แล้วมองเขา เดินออกจากร้านไป จนสุดสายตา

" เห็นไหม ป้าบอกแล้ว ไม่มีปัญหา ตาแพท ใจดี เรื่องงานการกุศล ไม่เกี่ยง แถมยังไม่เจ้าชู้ ถ้าเป็นคนอื่น เห็นน้องพราว คงทำท่า เจ้าชู้ใส่ แต่ตาแพทไม่เป็น "

หญิงสาวพยักหน้าเออออ ไปด้วย เขาหล่อกว่าในรูป แถมยังสุภาพ เหลือเกิน ผู้ชายแบบนี้ เหมาะสม ที่จะเป็นคู่ควงของเธอ