บทนำ
1665 Words
เสียงเครื่องมือทางการแพทย์ ดัง ปี้ป ปี้ป เป็นจังหวะ มือเหี่ยวย่นของหญิงชรา มีเข็มเจาะ อยู่หลายจุด ด้านข้างมีสายห้อย ระโยงระยาง ทั้งยา น้ำเกลือ
ใบหน้าขาวซีดเซียวจนแทบไม่มีสีเลือด นอนหลับตาอยู่ไม่ได้สติ พยาบาลในห้องฉุกเฉิน มองดู อาการ แล้วจดบันทึก ตลอดทุกชั่วโมง
" สวัสดีค่ะ คุณน้ำตาล "
พยาบาลหน้าห้อง ทักทายญาติคนไข้ ที่คุ้นหน้าคุ้นตา กันมา หลายเดือน แล้วรับ ของฝาก ที่เจ้าตัว ติดมือมาเสมอ เป็นสินน้ำใจ
" รบกวนพี่ๆ มาตลอดเลย น้ำตาลเกรงใจมากเลยค่ะ " เจ้าหน้าที่พยาบาล ส่ายหน้า แล้วจับมือบาง ของคนตรงหน้าเอาไว้
" อดทนนะคะ น้องน้ำตาล คุณยายสู้ น้องน้ำตาลก็ต้องสู้ "
หญิงสาวยิ้มทั้งน้ำตา แล้วยืนเกาะกระจก มอง คุณยาย ที่ตอนนี้ หลับไม่ได้สติ อาการเส้นเลือดในสมองที่ตีบ ทำให้คุณยายวัยหกสิบกว่าปี น็อคไปกระทันหัน
" สวัสดีครับ ญาติคนไข้ " เสียงทักทาย ทำให้เธอต้องหันมามอง
ชายหนุ่มในชุดนักศึกษาแพทย์ เดินตรงเข้ามาหา
" เข้าไปไหม เดี๋ยวเราพาเข้าไป "
เพื่อนร่วมมหาวิทยาลัย ที่บังเอิญมาเจอกันที่นี่ ช่วยมาดูแล คุณยายให้เสมอ ใบหน้าหล่อเหลา ยิ้มอย่างสุภาพ อ่อนโยน และ ให้กำลังใจเธอ ในยามท้อแท้
" หมอโอ้ต "
" เรียกโอ้ต ก็ได้มั้ง ยังไม่จบหมอเลย " เจ้าตัวบอกเขินๆ แล้วช่วยสวมชุด คลีน ให้เธอ ก่อนจะเดินนำเข้าไป
" อาการโดยรวมทรงตัว ไม่แย่ลง ตอนนี้ ต้องประคับประคอง รักษากันไปทีละสเตป แต่น้ำตาล ไม่ต้องห่วงนะ ถ้ามีอะไร เราจะรีบมาเลย "
นักศึกษาแพทย์ที่อยู่เวรโรงพยาบาล แทบจะทุกวัน บอกกับหญิงสาวตรงหน้า สองยายหลานมีกัน เพียงสองคนเท่านั้น และตอนนี้ เธอไม่เหลือใครแล้ว
" รบกวนด้วยนะโอ้ต " คนที่เกรงใจ บอกเสียงสั่น
" ถ้าเกรงใจ เลี้ยงข้าวเราสักจานได้ไหม ที่โรงอาหารโรงพยาบาลก็ได้ " ว่าที่คุณหมอหนุ่ม บอกกับหญิงสาวที่ตัวเอง แอบชอบ
" ทานที่ไหนก็ได้ ตามใจหมอโอ้ตเลย วันไหนที่ว่าง เรายินดีนะ "
" น้ำตาลพูดแล้ว ห้ามคืนคำเด็ดขาด เราจำแม่นนะ "
คุณหมอหนุ่มบอก ระหว่างที่เดินออกมาส่งเธอที่หน้าตึก มองหญิงสาวตัวบาง เดินกลับออกไป จนลับสายตา
สองยายหลาน
" รับ พายลูกเกด เพิ่มไหมคะ " พนักงานสาวถามลูกค้า ที่นำถาดขนมมาวาง เพื่อชำระเงิน
" ไม่รับ " เสียงที่ตอบกลับมา ดุดัน ไม่มีคำสร้อย มือบางใช้ตะเกียบคีบขนมใส่กล่อง แล้วนำกล่องขนม ใส่ถุงกระดาษ ยื่นให้ลูกค้า
" ขอบคุณค่ะ ขอให้ทานขนมอย่างมีความสุขนะคะ "
พนักงานสาว บอกกับลูกค้า อย่างสุภาพ แล้วรับออร์เดอร์ต่อไป ตลอดสี่ชั่วโมง ที่ยืนทำงานพาร์ทไทม์ ได้เงินค่าแรง กลับมา เพียงสองร้อยกว่าบาทเท่านั้น
" เฮ้อ" เสียงถอนหายใจ ดังออกมา ระหว่างปิดร้าน กับ รุ่นพี่ที่เป็นพนักงานประจำ
" ทำงานเอาเงินเค้า มันก็เหนื่อยแบบนี้ ถ้าอยากได้เงินดี ไม่เหนื่อย ก็ต้องมีคนเลี้ยง "
เสียงพูดไม่ได้ประชดประชันอะไร แต่เป็นการบอก อย่างตรงไปตรงมา
" ขนมเหลือ เอาไปกินสิน้ำตาล "
ขนมปังที่เหลือ ส่วนมาก จะมีไม่กี่ชิ้น พี่ๆที่ทำงานประจำ จะแบ่งให้เธอเสมอ
" ขอบคุณนะคะ "
มือบางรับถุงขนมมา แล้วเดินออกจากห้างสรรพสินค้า ในช่วงดึก รถรายังคงวิ่งขวักไขว่ อยู่บนถนน นักศึกษาสาว นั่งบนรถเมล์ แล้วมองดูรอบๆ สองข้างทาง มีคลับ มีบาร์ มีร้านอาหาร ที่มีผู้คนจำนวนมาก ไปใช้บริการ
" ชาตินี้คงได้แต่มองแหละ น้ำตาล วาสนาคงไม่ถึง จะได้นั่งรถแพงๆ ได้กินอาหารหรูๆ แบบนั้น "
คนที่น้อยใจในโชคชะตา บ่นกับตัวเอง เด็กหญิงที่เกิดมา มีเพียงยายคนเดียวเท่านั้น พ่อกับแม่ ทิ้งเธอเอาไว้ให้ยาย แล้วหนีหายไป ไม่เคยติดต่อกลับมา ชั่วชีวิตของเธอ จนอายุยี่สิบสองปี ไม่เคยจับเงินหมื่น เงินแสน เงินหลักพัน ที่หาได้ ในแต่ละเดือน ถูกจ่ายเป็นค่าเช่าบ้าน ค่าไปโรงเรียน และ ตอนนี้ มีค่าใช้จ่ายของยาย ที่โรงพยาบาล เพิ่มขึ้นมาอีก
น้ำเต้าหู้ถุงละสิบบาท ที่ซื้อติดมือมา เป็นอาหารมื้อดึก ทานพร้อมกับขนมปังของเหลือของที่ร้าน บ้านไม้หลังเก่า ที่อาศัยอยู่มานานนับสิบปี ผุพัง จนดูไม่ได้ น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ ถูกปลดปล่อยออกมา เมื่ออยู่ที่ที่ของตัวเอง เสียงร้องไห้ แผ่วเบา พร้อมกับ ใบหน้าที่เปียกปอนไปด้วยน้ำตา เธอจะทำยังไงต่อไป
คุณทรงพล
" สวัสดีครับ คุณทรงพล "
ชายหนุ่มในชุดสีดำสนิท เดินเข้ามาในโรงแรมหรู พร้อมกับ ลูกน้องคนสนิท
" ห้องสวีท ริมแม่น้ำครับท่าน "
ชายหนุ่มขึ้นห้องไปพร้อมกับพนักงาน ที่เปิดห้องรออยู่แล้ว ก่อนจะเดินตรงไป ที่ห้องสวีทสุดหรู ราคา หมื่นกลางๆ สำหรับหนึ่งคืน
นักแสดงสาว ที่สวมบทตัวรอง ในละครหลายเรื่อง สวมเดรสสีหวาน นั่งจิบไวน์ รออยู่แล้ว ใบหน้าหล่อเหลา ยิ้มนิดเดียวเท่านั้น
แล้วเทไวน์ ที่วางอยู่ แล้วยกขึ้นจิบช้าๆ
" คุณทรงพล " หญิงสาวยิ้มหวาน แล้วเดินเข้ามาหาเค้า อย่างมีจริต ชายหนุ่มสุดฮอต ที่มีทรัพย์สิน หลักพันล้าน นัดพบเธอ
" ผมไม่จีบใคร สนุกกันบนเตียง แล้วจ่ายเงิน ถ้าคุณโอเค ก็อยู่ต่อ แต่ถ้าไม่ ผมมีค่าเสียเวลา "
คนที่ชัดเจนตรงไปตรงมา บอกกับเธอ อีกครั้งเพื่ออยากทำความเข้าใจ ให้ตรงกัน
" ห้าหมื่น สำหรับคืนนี้" เค้าบอกจำนวนเงิน แล้วหยิบเงินสด ออกมาจากกระเป๋า
" ดีลค่ะ "
หญิงสาวตอบรับทันที
ชายหนุ่มวางแก้วไวน์ แล้วถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทีละชิ้น เสื้อเชิ้ตสีดำ กับ กางเกงพอดีตัว หลุดร่วงไปแล้ว หญิงสาวที่สวมเดรสตัวสวย มองร่างกาย เปลือยเปล่า แล้วเดินตรงเข้ามาหา ก่อนจะทรุดตัวนั่งลง แล้วจัดการ ถอดกางเกงชั้นในออก แล้วสัมผัส อวัยวะอวบใหญ่ ทันที
บทรักเร่าร้อนรุนแรง จบลงเมื่อก่อนฟ้าสางไม่นาน ชายหนุ่มลุกขึ้น จากเตียง แล้วอาบน้ำชำระล้างร่างกาย เมื่อคืนเค้าอิ่มจากบทรัก ที่เธอมอบให้มา มือหนาหยิบเงินสด อีกปึกหนึ่ง วางเอาไว้ให้บนหัวเตียง ก่อนจะกลับออกมา
ทำดีต้องมีรางวัล
รถหรู ราคาเกือบยี่สิบล้าน ขับออกจากโรงแรมตอนเช้า ตรงดิ่งไปที่ตึกสูง ที่เป็นที่ทำงาน และ บ้านพักของตัวเอง
พนักงานรักษาความปลอดภัยเปิดไม้กั้น ให้เจ้าของตึก ขับรถสีขาวเข้าไป แล้วมองตามจนลับตา
เพ้นท์เฮ้าส์สุดหรูที่อยู่บนสุดของตึกเป็นที่พักส่วนตัว ของเค้า ทรงพล เจริญวิริยากร เจ้าของตึก60 ชั้น ที่มีมูลค่า มากกว่า ห้าพันล้านบาท ในขณะนี้
ลิฟต์เปิดออก พร้อมกับ ห้องชุดสุดหรูตรงหน้า ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้า แล้วล้มตัวลงนอน เค้าอยากพักเต็มที่
เสพ หรือ ค้า
ข่าวการจับกุมนักแสดงสาว ที่กำลังซื้อยากับ เซเลป คนดัง ทำให้ตำรวจขยายผล ไปถึงผู้เกี่ยวข้อง และ หนึ่งในนั้น คือ นักธุรกิจหนุ่มคนดัง เจ้าของตึกหรู
" ตำรวจขอความร่วมมือ ให้นาย ไปให้ปากคำครับ "
เลขา และ ทีมกฏหมาย ยืนหน้าเครียด อยู่ภายในห้องรับแขก คนที่เพิ่งตื่นนอน ไม่รู้เรื่องราวอะไร สวมชุดคลุม เดินออกมา แล้วนั่งลงฟัง
" สายสืบ เค้าเฝ้า ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ ก็เลยรู้ว่า ผู้หญิงคนนั้น มานอนกับนาย "
" ยุ่งยากชิบหาย เสียชื่อเสียงกันไปหมด กูบอกแล้วใช่ไหม ให้ดูให้ดี "
" ขอโทษครับนาย ตอนนี้ ยังไม่มีชื่อนายหลุดออกไปครับ แล้ว ทีมกฏหมาย ก็จะทำทุกทาง ไม่ให้สื่อ รู้เรื่องนี้ครับ "
" โธ่โว้ย พวกมึง ทำงานกันยังไง " คนที่อ่านข่าว โยนไอแพดลงพื้น ด้วยความโกรธ
" แล้วอีคนนั้น มันเล่นยา หรือ มันขาย "
" เสพครับ ผมเพิ่งทราบ ว่า เธอคนนั้น เป็นเด็กเสี่ยเอก "
" มึงนี่มันน่าตบจริงๆ " คนที่โกรธจัด ด่าออกมาไม่ไว้หน้า
" ติดต่อไป กูจะไปให้ปากคำ ปิดข่าวให้มิด อย่าให้ใครรู้ ว่าเมื่อคืน อีนั่นมันมาอยู่กับกู "
" ครับ นาย "
ชายหนุ่มพร้อมบอร์ดี้การ์ดหลายคน เดินเข้าไปโรงพัก ในช่วงกลางดึก นายตำรวจระดับสูงออกมาต้อนรับขับสู้ อย่างดี
" สวัสดีครับ คุณทรงพล " ผู้กำกับ มองชายหนุ่มวัยสามสิบห้าปี อย่างประเมิน ไปพร้อมกับสังเกตลักษณะ
" ผมมาให้ความร่วมมือ ว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดใดทั้งนั้น กับยาเสพติด " คนที่เกลียดเรื่องนี้ บอกอย่างชัดเจน ไม่หลบสายตา
" ผมขอทราบเหตุผลได้ไหมครับ ว่าคุณทรงพล รู้จักกับคุณแอน ได้ยังไง "
" ผมโสด เธอก็โสด เราเจอกัน ไม่ได้หรอครับ "
" แล้ว คุณทรงพล ทราบไหมครับ ว่าเธอใช้ยาเสพติด "
" ไม่ทราบครับ ผมไม่ทราบว่าเธอใช้ยา ส่วนตัวผม ไม่มีแน่นอน จะตรวจปัสสาวะ ตรวจเลือด ตรวจรากผม ตรวจอะไร ก็ได้ทั้งนั้น "
" ไม่ต้องหรอกครับ คุณไม่ใช้ยาหรอก ผมรู้ "
ผู้กำกับบอกเสียงนุ่มนวล และสุภาพมากขึ้น ผู้ชายคนนี้ ไม่เสพยาหรอก มองตาก็รู้แล้ว จากประสบการณ์มาเกือบยี่สิบปี
" จะเล่นกับผู้หญิง ต้องเลือกหน่อยครับ สาวๆ สมัยนี้ หน้าตาใสใส แต่ร้ายลึก " นายตำรวจบอกเสียงเบา แล้วเชิญให้กลับได้
" กูคาดโทษมึงนะไอ้เอก คราวหน้า อย่าให้มีแบบนี้อีก จำไว้ "
" ครับ นาย "
- Writer
