"เอ้า น้ำค้างไปแล้วเหรอ"
ฉันมองตามหลังเพื่อน ที่ตอนนี้ถูกพี่ติวเตอร์อุ้มไปเรียบร้อย
"น้ำค้างไปแล้ว เราก็ควรไปนอนนะครับ"
ฉันมองดูทั้งวง ตอนนี้เหลือ3คน ฉัน พี่เอตั้น พี่พีพี
"แต่พี่พีพีไม่มีเพื่อนนะ ถ้าเราทิ้งไว้ พี่ก็เหงาแย่"
ดูสภาพตัวเองก่อนเถอะแม่คู๊น ตาแทบลืมไม่ขึ้นอยู่แล้ว
"ไม่เป็นไรครับ น้องจี้ไปนอนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เล่นน้ำกับเพื่อนๆไม่ได้นะ"
ตอนนี้ไอ้พีพี ต้องช่วยเกลี้ยกล่อม
"เค๊ งั้นจี้ไปนอนก่อนนะคะ"
ทีคนอื่นพูดเชื่อฟังเชียว น้องลุกยืนแล้วเดินนำหน้าผม ผมก็คอยตามดูน้องว่าจะล้มรึเปล่า
จนในที่สุดน้องก็หอบร่างกายอันโอนอ่อนมาถึงจนได้ พอมาถึงน้องก็รีบหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป เออดีเนาะเมาแล้วรักความสะอาด ตอนนี้ผมก็เปลี่ยนเสื้อผ้า รออาบต่อจากน้อง ประมาณ20 นาทีน้องก็ออกมา
"สร่างมั้ย"
ผมถามน้อง น้องพยักหน้าเบาๆ
"อืม"
ผมฟังคำตอบแล้วก็เดินสวนน้องเข้าไปอาบน้ำ
ประมาณ10กว่าน
