“มันต้องเช็ดตรงไหนบ้างวะ เฮ้อ!!”
เขาเช็ดไปถอนหายใจไป กว่าจะเสร็จก็ทุลักทุเลพอสมควร เสร็จแล้วก็เอาอุปกรณ์ไปเก็บ เดินหายาอยู่พักใหญ่ก็กลับมาเพราะไม่เจอ ก่อนตาคมจะเหลือบไปเจอยาวางบนโต๊ะข้างหัวเตียงของไพลิน
“ไพลิน อ้าปาก กินยาก่อน”
เสียงทุ้มเอ่ยสั้นๆ เธออ้าปากตามคำสั่งอย่างว่าง่าย แต่ก็ยังไม่ยอมลืมตา เขาประคองท้ายทอยเล็กเบาๆ ป้อนยาพร้อมน้ำให้จนกลืนหมด ก่อนจะปล่อยให้เธอเอนลงนอนต่อ
เขาลุกกลับไปห้องตัวเอง ตั้งใจจะอาบน้ำแล้วขึ้นเตียงพักเสียที แต่พอเอนหลังลง กลับนึกขึ้นได้ว่า…
“น้าหมอบอกให้เฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิด…ต้องไปเฝ้าด้วยเหรอวะ ”
แอ้ดดด
ร่างหนาเปิดประตูเข้ามาเงียบๆ เดินไปข้างเตียงแล้วแตะหลังมือไปที่หน้าผากมนเบาๆ ตัวเธอเริ่มเย็นกว่าก่อนหน้าบ้างแล้ว แต่ยังไม่ทันที่จะชักมือกลับ
หมับ!!
มือเล็กก็คว้าจับแขนเขาไว้
“หนูหนาว กอดหนูหน่อย ”
เธอพูดเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน เขาพยายามแกะมือเธอออก
