“อาบน้ำทำงานแล้วค่อยกินข้าวละกัน”
ไม่พูดเปล่าแต่เธอรีบอาบน้ำให้สบายตัวแล้วมานั่งทำงานส่งอาจารย์ ผ่านไปนานแค่ไหนไม่รู้เพราะทำงานไปทำงานมาเธอก็ง่วงแล้วผลอยหลับไปบนโต๊ะ
“อ๊ะ!!หลับตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย ”
เธอมองดูนาฬิกาที่ข้างผนัง
“หือ เที่ยงคืน นี่ฉันหลับไปนานขนาดนั้นเชียว”
พอนึกได้ว่าตัวเองยังไม่ได้กินข้าว ขาเรียวก็ก้าวฉับๆออกไปที่โต๊ะอาหาร แต่..
ครืน!!ครืน!!
เปรี้ยง!!เปรี้ยง!!
“กรี๊ด!!!”
ไพลินร้องตกใจเมื่อด้านนอกมีทั้งเสียงฟ้าร้องและฟ้าผ่าระงม ร่างเล็กรีบวิ่งกลับเข้าห้องแล้วรีบคลุมโปงทันที ตั้งแต่วันที่พ่อกับแม่เธอประสบอุบัติเหตุกลางสายฝนเธอก็กลัวเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า และที่สำคัญเธอไม่คิดจะจัดวันเกิดอีกเลย
1ปีก่อน
ในวันเกิดครบ20ปีบริบูรณ์ของไพลิน สาวน้อยหน้าตาสะสวยที่ปีนี้เป็นสาวเต็มตัว กำลังเตรียมอาหารรอพ่อแม่ที่กำลังเดินทางกลับจากทำงาน
มาเพื่อฉลองวันเกิดให้ลูกสาว แต่คืนนี้ทุกอย่าง
