เธอเป็นลูกหนี้ที่ไม่มีปัญญาหาเงินมาคืนเขา ถูกกักขัง โดนทำร้ายจิตใจมาหนึ่งปีเต็ม แต่ใครจะรู้ว่าลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งห้าใบจะปลดล็อคทุกอย่างเพียงข้ามคืน “เอาเงินของคุณคืนไป แล้วหย่ากันซะ” เพราะบิดาที่ด่วนจากไปสร้างหนี้สินเอาไว้จำนวนมหาศาล เธอเป็นลูกหนี้ที่ไม่มีปัญญาหาเงินมาคืนเขา จึงต้องแต่งงาน อยู่กิน อยู่รับใช้เขาเพื่อเป็นตัวประกันจนกว่าครอบครัวของเธอจะหาเงินมาคืนได้ และไม่ว่าจะทำอย่างไร เงิน 'ยี่สิบล้านบาท' ก็หาไม่ได้ง่าย ๆ "อย่าคิดว่าตัวเองจะไปไหนได้ เธอต้องอยู่ที่นี่อีกนาน...อยู่เป็นของเล่นของฉัน" เขาพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มร้ายกาจ ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​"สักวันหนึ่งแก้วจะเอาเงินมาตั้งไว้ตรงหน้าคุณ" "งั้นเหรอ? ไหนล่ะ ไปหามาสิ เงินยี่สิบล้านของฉัน" "..." "อย่าเก่งแต่ปาก" เธอถูกกักขัง หน่วงเหนี่ยว โดนทำร้ายจิตใจสารพัด ตลอดระยะเวลาที่เป็น 'ภรรยา' ของเขา การแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากความรัก แต่เกิดจากความเกลียดชัง เธอจะทำอย่างไรนอกจากก้มหน้ายอมรับชะตากรรม ...ทว่าวันหนึ่ง เธอดันเป็นลูกรักพระเจ้า... ตุบ! แคชเชียร์เช็คถูกตั้งไว้บนโต๊ะ สั่งจ่ายชื่อของเขาจำนวนยี่สิบล้านบาท นัยน์ตาคู่คมมองเช็คใบนั้นอย่างไม่เชื่อสายตา หัวใจด้านชาเต้นกระหน่ำอย่างรุนแรง "เอาเงินของคุณคืนไป แล้วหย่ากันซะ" ลูกรักพระเจ้าอย่างเธอถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง 5 ใบ 'สามสิบล้านบาท' ยี่สิบล้านใช้หนี้คนเลว ส่วนอีกสิบล้านเอาไว้ตั้งตัว ลาก่อนไอ้สามีเฮงซวย! #ชะตารักสามีใจร้าย

นางร้ายอย่างเธอหลงรักพระเอกเข้าเต็มเปา แต่ในหัวใจเขามีใครคนอื่นอยู่แล้ว ในเมื่อเอาแต่ทำร้ายกัน มีโอกาสได้ใช้ชีวิตใหม่ บัดนี้เธอจึงตาสว่าง “รักได้ ก็เลิกรักได้ ต่อจากนี้ฉันจะขอคืนรักให้คุณค่ะ” เพราะหมดบุญจากร่างเก่า โชคชะตาได้พาเธอได้เข้ามาอยู่ในร่างของ 'นางร้าย' ในนิยายที่ตัวเองเป็นคนแต่ง และนางร้ายคนนี้ถูกพระเอกของเรื่องทำร้ายจิตใจสารพัดเพียงเพราะไม่รัก เธอจึงเลวทรามต่ำช้า เผยด้านมืดออกมา สร้างวีรกรรมเอาไว้มากมาย และสุดท้ายก็ถูกพระเอก 'ยิงตาย' เพื่อปกป้องคนที่เขารักนั่นก็คือนางเอก เมื่อเธอมีโอกาสได้ใช้ชีวิตใหม่อีกครั้ง นางร้าย new version จึงตาสว่าง เธอจะขอคืนรักให้เขา ใช่แล้ว พระเอกก็ต้องคู่กับนางเอก จงไปเสวยสุขด้วยกันซะ ส่วนพระรองงานดีขนาดนั้น นางร้ายอย่างเธอจะเก็บเอาไว้เอง

เธอถูกหลอกให้มาอยู่กับเขา คนเลวที่ไร้หัวใจ แต่คิดจะหันหลังกลับตอนนี้ มันก็ไม่ทันแล้ว... “ฉันไม่มีวันลดตัวลงไปเอาผู้หญิงอย่างเธอ!“ พูดมาได้ไม่อายปาก ทั้งที่วันนั้นเขาไม่ได้ป้องกันด้วยซ้ำ ขุนภาค (33 ปี) เจ้าของท่าเทียบเรือประมงที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัด เป็นชายหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อเหลา ร่างกายกำยำล่ำสัน ความน่าเกรงขามทำให้ใครต่อใครเรียกเขาว่า 'นายหัว' เขาเป็นคนที่เหี้ยมโหด เด็ดขาด และเอาจริงกับเรื่องทุกเรื่องจนติดเป็นนิสัย ชีวิตของเขาไม่มีสิ่งใดนอกจากงานและงาน แต่จู่ ๆ วันหนึ่งกลับไม่เป็นแบบนั้น...เมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามา และเขาตั้งสมญานามให้กับเธอคนนั้นว่า 'เชลย' "ผู้หญิงไร้ค่าที่ไม่มีใครต้องการอย่างเธอ ฉันไม่มีวันลดตัวลงไปเอา!" คีตา (28 ปี) ลูกสาวเจ้าของธุรกิจใหญ่ในเมืองกรุง เธอเพรียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่ง แต่หลังจากที่บิดามารดาเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ โชคชะตาของเธอก็เปลี่ยนไปตลอดกาล หญิงสาวที่มีใบหน้าและรูปร่างที่งดงาม ไม่เคยแม้แต่จะทำงานหนักสักอย่าง แต่เธอต้องมาตกระกำลำบาก เปลี่ยนสถานะจากคุณหนูเป็น 'คนงาน' และมีเจ้านายเป็นซาตานในคราบมนุษย์ สิ่งเดียวที่เธอต้องทำให้ได้คือเข้มแข็ง และทวงทุกอย่างของตัวเองคืน "จำเอาไว้นะ ฉันจะทำคนอย่างคุณมาคุกเข่าขอโทษตรงปลายเท้าของฉันในสักวัน" . . . เพราะโชคชะตาเล่นตลกซ้ำแล้วซ้ำอีก น้ำตายังไม่ทันแห้งเหือดดีหลังจากที่บิดามารดาเสียชีวิต เธอก็ต้องมารับรู้ว่าพินัยกรรมที่ถูกเปิด ไม่มีชื่อของเธอเป็นผู้รับมรดกเลยแม้แต่อย่างเดียว เธอไม่เชื่อว่าทุกอย่างจะกลายเป็นแบบนี้ จากคนที่มีพร้อม เพียงชั่วข้ามคืนกลับไม่เหลืออะไร กลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัว แถมยังดวงซวย เพราะพวกคนชั่วในบ้านที่จ้องจะกำจัดเธอ พยายามยัดข้อหา 'ฆ่าเด็กในท้อง' พี่สะใภ้ ทำให้เธอต้องออกจากบ้านหลังใหญ่เพื่อทำตามข้อตกลงบางอย่างด้วยความจำยอม เธอออกมาอยู่ในสถานที่ที่ห้อมล้อมด้วยทะเล...และได้มาเจอเข้ากับเจ้าของท่าเทียบเรือประมงใหญ่ยักษ์ และเธอก็พึ่งมารู้ว่าเหตุผลที่คนเลวพวกนั้นส่งเธอมาที่นี่เพราะอะไร เพราะปีศาจในคราบมนุษย์อย่างผู้ชายที่ชื่อขุนภาค “จ...จะทำอะไร ไอ้โรคจิต!!” สปอยยยยย♥︎ “ชอบคนรวยเหรอ?” น้ำเสียงนิ่ง ๆ เสมือนน้ำทะเลลึกที่เงียบสงัดก่อนพายุจะโหมกระหน่ำ ราวกับสงครามประสาทได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง คีตาได้ยินแบบนั้นก็เพยิดใบหน้า “ใครบ้างไม่ชอบคนรวย” ขุนภาคพยักหน้าขึ้นลงช้า ๆ ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มร้ายเมื่อได้ยินแบบนั้น “ฉันรู้จักคนที่รวยกว่าสองคนนั้น” “...” “ขายให้ฉันสิ เดี๋ยวจะลดตัวลงไปซื้อ ขายเท่าไร?” เขาพูดออกมาหน้าตาเฉย คีตาได้ยินแบบนั้นก็จิกเล็บเข้ามือตัวเอง เธอกัดฟันแน่นและยอมรับว่าประโยคที่ได้ยินทำให้เส้นความอดทนของตัวเองได้ขาดสะบั้น หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงด้วยความโกรธอย่างหนัก ขุนภาคเห็นแบบนั้นก็คิดว่าตัวเองชนะ ทว่าเขาต้องคิดใหม่ เมื่ออีกฝ่ายตอบกลับมา “ขายให้คุณงั้นเหรอ” “...” “ฉันให้ฟรีสองคนนั้นยังจะรู้สึกดีกว่า ขอบคุณนะที่อยากซื้อ”

โชคชะตาส่งเธอมาเป็นคู่หมั้นของตัวร้าย ผู้ชายร้ายกาจที่เกลียดเธอยิ่งกว่าอะไร... “ฉันโคตรเกลียดเธอเลยอิงดาว ถ้าไม่ติดที่แม่ของฉันถือหางเธออยู่ ฉันถอนหมั้นและเฉดหัวทิ้งไปตั้งนานแล้ว” “ต่อให้มายืนแก้ผ้าอยู่ตรงหน้าฉัน อย่าว่าแต่แตะต้องเลย แค่มองก็เสียลูกตา” ปากดีแบบนี้แม่จะกำราบให้เข็ด!

ความผิดพลาดอย่างมหันต์ของเธอคือการเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับผู้ชายอันตรายอย่างเขา “เก็บเงินของคุณไว้เถอะค่ะ เมื่อคืนจะถือว่าทำทานให้คนอดอยาก ไม่ต้องตอบแทนอะไรทั้งนั้น แค่รักษาคำพูดตัวเองก็พอ” เพราะเมื่อสามปีก่อนเธอเคยเข้าไปวุ่นวายในชีวิตของผู้ชายหน้านิ่งแถมยังปากหนัก...ไม่รู้อะไรดลใจให้เธอชอบเขา จนกระทั่งวันหนึ่งเธอไปรู้ความจริงว่าเบื้องลึกเบื้องหลังของผู้ชายคนนั้นไม่ได้น่าเข้าใกล้ มันอันตรายและร้ายแรงจนเธอตัดสินใจเฟดตัวออกจากชีวิตของเขาเงียบๆ จนกระทั่งสามปีให้หลังเราได้มาเผชิญหน้ากันอีกครั้ง และการเจอกันในครั้งนี้มาพร้อมกับความแค้นของเขาที่เธอไม่รู้อิโหน่อิเหน่ การเดิมพันใหม่ของเราคือ 'เกม' ที่เล่น 'ต่อ' จากสามปีที่แล้ว เกมที่ต่างฝ่ายต่างต้องการเป็นผู้ชนะ "มารยาร้อยเล่มเกวียน มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะหลงกลผู้หญิงอย่างเธอ" "แล้วคุณไม่ได้หลงอยู่หรอกเหรอคะ?"

เขารอวันที่ได้ทำลายเธอ ส่วนเธอ...รอวันที่จะตัดใจจากเขา “หน้าที่ต่อไปคือเซ็นใบหย่า แต่ก่อนจะหย่า ฉันจะทำให้เธอไม่ลืมผัวเฮงซวยคนนี้ไปจนวันตายเลย"

เขาหล่อ แต่เขาเลว เขาพูดน้อย แต่การกระทำของเขาโคตรจะป่าเถื่อน “คายทำไม? ใช้ปากให้เก่งเหมือนตอนด่าฉันหน่อยสิ”

“อยากพิสูจน์ว่าตัวเองบริสุทธิ์ไม่ใช่เหรอ? แต่ฉันว่าสภาพแบบนี้น่าจะผ่านมาเยอะ” เขาจดจ้องร่างกายหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า ก่อนจะกระตุกยิ้มเหยียด “แต่ก็ลองได้ไม่เสียหาย”