“อิศ!...นี่หมายความว่ายังไงคะ”
“ก็หมายความว่าผมต้องรับผิดชอบครอบครัวของผม”
“แล้วเรื่องของเราล่ะคะ อิศลืมมันไปหมดแล้วอย่างนั้นเหรอคะ”
“ผมไม่เคยลืมหรอกเจน แต่ถึงตอนนี้ผมไม่สามารถกลับไปมีความรู้สึกแบบเก่าได้อีก”
“แต่คุณเคยสัญญากับเจนนะคะว่าจะกลับมาหาเจนถ้าไม่มีผู้หญิงคนนั้น เมื่อไหร่ที่คุณเลิกกับกอบัวคุณจะกลับมาหาเจน”
เขาส่ายหน้า “ผมยังไม่ได้เลิกกับกอบัว”
“แต่เธอไปจากคุณแล้ว กอบัวไม่อยู่ที่นี่แล้วและเจนก็แน่ใจว่าเธอจะไม่กลับมาหาคุณอีก”
“และผมก็ต้องไปตามหาเธอ”
“อิศ! ทำไมคะ...ทำไม”
เจนสุดาปราดเข้ายื้อแขนเสื้อของอิศราที่กำลังจะเดินออกไป เธอร้องไห้และนิ่วหน้า ทั้งเจ็บปวดและไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอหวั่นกลัวว่ามันจะเกิดขึ้น อิศรามองหญิงสาวด้วยสายต่างไปจากวันวาน
“เพราะกอบัว...กำลังจะมีลูกกับผม”
“มันไม่สำคัญนี่ไม่ใช่หรือคะ ผู้หญิงคนนั้นไม่สำคัญกับคุณเลย เธอมาทีหลังด้วยซ้ำ”
“เมื่อก่อนอาจใช่
