“พี่อิศ”
เสียงของกอบัวทำให้อิศราที่นอนบนฟูกข้างเตียงรู้สึกตัว เขาลืมตาตื่นและพลิกตัวนอนหงายเห็นหญิงสาวในชุดนอนนั่งบนขอบเตียงและจ้องมองเขาด้วยแววตาประหลาดใจอย่างยิ่งยวด ร่างสูงขยับตัวไปมาเล็กน้อยก่อนค่อย ๆ ลุกนั่ง ตบท้ายทอยเบา ๆ ด้วยฝ่ามือและโคลงศีรษะไปมาก่อนหันไปยังหญิงสาว
“บัว...ตื่นนานแล้วเหรอ”
“เพิ่งตื่นค่ะ...พี่อิศมาได้ยังไง แล้วเข้ามานอนในห้องบัวตอนไหน”
“พี่มาถึงที่นี่ก็ดึกแล้ว แม่บอกว่าบัวหลับเลยไม่อยากรบกวน”
“พี่อิศมีธุระอะไรด่วนหรือเปล่าคะ หรือว่าอยากจะให้บัวไปเซ็นใบหย่าให้ จะไปวันนี้เลยก็ได้นะคะ เดี๋ยวบัวจะโทรไปลางาน”
“บัว...พี่ไม่ได้มาเรื่องนั้นหรอกนะ”
อิศราเลื่อนตัวขึ้นไปนั่งข้างกอบัว ทว่าหญิงสาวกลับขยับห่าง สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวลและเหมือนหวั่นกลัว ขนาดไม่ได้นั่งชิดติดกันเขายังจับสังเกตได้ว่าตัวเธอสั่นน้อยๆ กอบัวไม่ยอมแม้แต่จะหันมาสบตากับเขา เธอแสร้งมองไปทางอื่น
