“ปากร้ายจริงมึงเนี่ย” เอสเตอร์นั่งลงยังเก้าอี้ฝั่งตรงกันข้าม
“เลิกพูดเรื่องลูกหนี้กูสักทีเถอะ ที่ให้ทำได้เรื่องหรือยัง”
“ที่มาก็จะบอกเรื่องนี้นี่แหละ คนของฟูจิวาระเข้ามาหาคนที่เป็นทายาทฟูจิวาระ”
“....” เขาละสายตาจากงานมองไปยังเอสเตอร์
“งงเหรอ เออเหมือนกูเลย”
“มึงว่างมั้ยล่ะ ตามหาสิ”
“ตามหาทายาทฟูจิวาระในคนของตัวเองสาขาญี่ปุ่นเกือบสามหมื่นคนเนี่ยนะ กูว่างมากมั้ง”
แต่มันก็น่าสงสัยที่กลุ่มใหญ่อย่าง ‘ฟูจิวาระ’ มาตามหาทายาท ถึงจะรู้ว่าผู้นำตระกูลไม่มีลูกเป็นของตัวเองด้วยปัญหาสุขภาพ เขาจึงรับลูกบุญธรรมมาแทน แล้ววันหนึ่งมาตามหาทายาทเนี่ยนะ
“วัน ๆ ก็ไม่เห็นทำอะไร”
“ทำสิ มาหาบอสนี่ไง” เอสเตอร์พูดอย่างหน้าตาใสซื่อ
“ไม่ได้เรียกว่าทำ เรียกว่ามากวนตีน”
“ทำก็ได้ เดี๋ยวไปรอรับลูกหนี้บอสก่อนนะครับ วันนี้ไปทำงานหาเงินใช้หนี้วันแรกนี่”
“ไปรับแล้วก็เอาไปอยู่ด้วยเลย”
“ไล่จัง เอาไปได้อย่ามาขอคืนนะ
