“สวัสดีค่ะพี่เขม...มานานหรือยังคะ" ฌาร์ริญณ์ยกมือไหว้เขาทันทีที่เข้ามานั่งในรถอดรู้สึกเกรงใจเขาไม่ได้ที่ต้องมานั่งรอเธอแบบนี้
“ครับ" ตอบรับเสียงเข้ม ใบหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ใดๆจนเธอนึกสงสัยข้องใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่นั่งเงียบๆ จนกระทั่งรถขับมาถึงโรงเรียนเตรียมอนุบาลของหลานสาว วันนี้หนูวาวามาเข้าเรียนได้ครบอาทิตย์แล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วของเหล่าบรรดาคุณหนูตัวน้อยๆเสียงดังขรม ในขณะที่บริเวณด้านหน้ามีเหล่าบรรดาผู้ปกครองมาคอยยืนรอรับ
ฌาร์ริญณ์ที่อยู่ในชุดนักศึกษาเดินเคียงข้างมากับชายหนุ่ม เรียกสายตาของคนแถวนั้นได้ไม่น้อย พลอยทำให้เธอเริ่มรู้สึกประหม่ากับสายตาเหล่านั้น จนเขาเริ่มรู้สึกและสังเกตได้ แต่ก็ไม่พูดอะไรเพียงแต่เดินนำเธอมายังจุดรอรับ ที่เพียงไม่นานสาวน้อยแก้มน่ารัก มัดผมเปียสองข้างเกล้าเป็นจุก ติดโบว์สีขาว วิ่งโผมาหาเขาทันที
“คิดถึงไหมคะ"
“คิกถุงค่า" เสียงเล็กๆตอบอย่างเอาใจ
