เวลาผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ หลังจากหนูวาวาหายไข้ได้กลับมาพักฟื้นที่บ้าน วาวาก็ดูจะติดน้าชาและลุงเขมแจ จนไม่อยากห่าง แม้กระทั่งวันนี้ที่เขาจะต้องไปทำงานที่ภูเก็ต เพราะทิ้งห่างมานานงานที่ต้องสะสางมีค่อนข้างมาก อาจต้องใช้เวลาหลายวัน
ชายหนุ่มจึงลุกมาเตรียมอาหารเช้าไว้รอเพื่อให้สองน้าหลานได้ตื่นขึ้นมาแล้วทานได้เลย
หลังจากทานอาหารเช้าด้วยกันจนอิ่ม และฌาร์ริญณ์ต้องไปมหาวิทยาลัย เขาจึงอาสาขับรถมาส่งเธอที่มหาวิทยาลัยก่อนแล้วค่อยนั่งเครื่องบินไปทำงาน
ทันทีที่รถคันหรูขับเคลื่อนเข้ามาจอดบริเวณหน้าตึกคณะ เรียกสายตาจากใครหลายคนให้หันมาด้วยความสนใจเหมือนอย่างเคย
โดยเฉพาะกลุ่มของซีต้าและไข่น้ำที่กำลังนั่งมองอยู่ด้วยความสนใจ จนกระทั่งร่างระหงคุ้นตาก้าวลงจากรถคันนั้น
“ฉันน่ะอยากเห็นหน้าคุณลุงที่มันบอกจริงๆ ว่าหน้าตาเป็นยังไง” มิ้นท์ถึงกับหันมาหาเพื่อนทั้งสองสีหน้าตื่นเต้น
“นั่นสิ…ฉันว่ามันซุกหนุ่มไว้แ
