กว่าจะเดินทางถึงโรงแรมสิริมันตราบีช เวลาเกือบบ่ายโมงมองเห็นแสงอาทิตย์ยามต้องกับผืนน้ำทะเล ส่องประระยิบระยับจับนัยน์ตา
กระเป๋าเดินทางถูกทยอยไปเก็บไว้ที่บ้านของเขาก่อนล่วงหน้าแล้ว แต่เขมกรยังต้องมาสะสางเห็นที่ค้างอยู่ ฌาร์ริญณ์กับวาวาจึงถือโอกาสมาเที่ยวเล่นที่โรงแรมเขาด้วย
“วาวา มีสนามเด็กเล่นด้วย ไปเล่นกันไหมคะ"
“เย่นค่า"
“งั้นเดี๋ยวพี่มานะครับ...เดี๋ยวเสร็จงานแล้วเราไปหาของอร่อยทานกัน"
“ได้ค่ะพี่เขม" เธอส่งยิ้มให้เขา ก่อนจะจับจูงมือวาวาไปเล่นเครื่องเล่นอย่างสนุกสนานที่อยู่บริเวณสนามหญ้าด้านข้างของตัวโรงแรม มองเห็นท้องทะเลเบื้องหน้า ยิ่งทำให้รู้สึกผ่อนคลายเหมือนได้มาพักผ่อน
ลมทะเลเย็นๆพัดเบาๆพอให้ไม่ร้อนมากนัก วาวาเล่นเครื่องเล่นอย่างสนุกสนาน มีพี่นุชคอยช่วยแกว่งไกวชิงช้า เสียงหัวเราะดังร่วนชอบใจ ใบหน้าแดงก่ำเหงื่อไหลซึม จนเธอที่คอยยืนดูอยู่ไม่ห่างเอ่ยท้วงเบาๆ
“วาวาขา เราไปอาบน้ำกั
