ตอนที่ 20
เช้าวันรุ่งขึ้น เขมกรพาฌาร์ริญณ์และหนูวาวา พ่วงท้ายด้วยคุณนุชพยาบาลพิเศษที่จะมาช่วยดูแลหลานสาวเขาเดินทางมาสนามบินในเวลาเกือบเจ็ดโมงเช้า
แม้ว่าความเข้าใจผิดจะถูกแก้ไขและคลี่คลายจนหมดแล้ว แต่ท่าทีเงียบขรึมคล้ายมีอะไรบางอย่างในใจอยู่ตลอดเวลาของคนรักเขา กลับทำให้รู้สึกกังวลใจอยู่ลึกๆแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมานอกจากนิ่งเฉย และคอยลอบสังเกตท่าทีของเธอ
สาวน้อยแก้มแดงในชุดกระโปรงสีฟ้าอ่อน มัดจุกสองข้างผูกโบว์น่ารักเข้ากันวิ่งวุ่นไปทั่ว เที่ยวคอยไปทักทายบรรดาผู้โดยสารคนอื่นๆที่มานั่งรอขึ้นเครื่อง เรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากทุกคนได้อยู่ไม่น้อย
“อุ้ยโยว...ไยอะ คือไยอะ" เสียงเล็กๆดังขึ้น พร้อมกับชี้นิ้วไปยังโดนัทของผู้โดยสารท่านหนึ่ง ซึ่งนั่งถัดออกไปเพียงเล็กน้อยด้วยสีหน้าและท่าทางสนใจ ปากเล็กๆมีน้ำลายไหลเยิ้ม จนฌาร์ริญณ์ที่นั่งอยู่ไม่ไกลมากนักหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะลุกไปคว้าตัวหลานสาวมากอดไว้
