“พี่ขมิ้น มายังไงครับเนี่ยใครมาส่งแล้วลูกพี่รู้หรือเปล่าว่าพี่มาที่นี่” ทิวเอ่ยถามขึ้นพร้อมทั้งมองไปด้านหลังนารีกานต์ เมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้ามาในร้านกาแฟ หลังจากที่นารีกานต์ไม่ได้มาที่ร้านตั้งแต่ตั้งครรภ์
“พี่ขับมอไซต์มา”
“ห้ะ! พี่มายังไงนะ ไหนลองพูดชัดๆ ให้ผมฟังอีกทีสิ” เอ่ยถามออกไปอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ว่าตัวเองนั้นไม่ได้หูฝาดไปใช่หรือไม่
“ขี่มอไซต์” แน่ชัดเต็มสองหู ทิวถึงกับเสียวสันหลังวาบแทบจะปล่อยโฮออกมา ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าอัคคีทราบว่านารีกานต์ขับรถจักรยานยนต์มาที่ร้านกาแฟจะเกิดอะไรขึ้น
“พี่ขมิ้นนะพี่ขมิ้น ขับมาทำไม เกิดลูกพี่รู้เข้า มีหวังถูกดุแน่เลย”
“ก็วันนี้ลูกพี่ทิวไม่อยู่นี่น่า ออกไปทำธุระในเมือง ไม่มีทางรู้หรอก อีกอย่างพี่อยู่บ้านก็เหงาไม่มีอะไรทำ อยากออกมาหาเพื่อนบ้างมาช่วยพนักงานในร้านรับออเดอร์ลูกค้าก็ยังดี”
“ไม่ต้องเลยพี่ มานี่เลยครับ มานั่งอยู่เฉยๆ ตรงนี้เลย ขืนล
