อัคคีพานารีกานต์มาที่บ้านริมน้ำหลังจากขออนุญาตทุกคนเสร็จเรียบร้อย ร่างสูงเดินจับมือนารีกานต์มาตลอดทางตั้งแต่ลงจากรถมายังตัวบ้าน ตามทางเดินมีคบเพลิงเล็กๆ ที่ทำขึ้นเองเป็นแนวยาวมาตามทางเดินเพื่อให้แสงสว่าง
นารีกานต์มองมือตัวเองที่ถูกจับเอาไว้อย่างไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง ไม่ใช่ความฝัน เธอไม่ได้กำลังฝันไป อัคคีอยู่ตรงนี้ อยู่กับเธอ กำลังจับมือเธอเดินไปด้วยกัน มีคำถามมากมายหลายร้อยคำถามอยากจะเอ่ยออกไป แต่ดูเหมือนทุกอย่างจะเกิดขึ้นเร็วจนเธอไม่มีโอกาสได้เอ่ยถามอะไรออกมา
"ถึงแล้ว" เสียงทุ้มดังขึ้นจากด้านหน้าพร้อมกับร่างสูงที่หมุนตัวกลับมา ดึงนารีกานต์ให้หลุดออกมาจากความคิดของตัวเอง เงยหน้าขึ้นมองหน้าอัคคี
"พี่รู้ว่าขมิ้นมีอะไรอยากจะถามพี่เยอะเลยใช่ไหม แต่เอาไว้เราค่อยคุยกัน พี่มีเวลาตอบคำถามขมิ้นทั้งชีวิต แต่ตอนนี้เราต้องเข้าไปในบ้านก่อน ยุงเยอะ"
"ค่ะ"
"ขมิ้นเปิดประตูให้พี่หน่อยสิ"
