แสงสีทองทอแสงจากเส้นขอบฟ้าสู่ผืนฟ้ากว้างใหญ่ เสียงนกร้องขับขานรับแสงอรุณแรกของวัน จากนั้นก็พากันโบยบินจากรังออกไปหาอาหาร เช่นเดียวกับนารีกานต์ที่นอนไม่หลับจากฝันร้ายในค่ำคืนที่ผ่านมา หญิงสาวจึงลงมาช่วยงานในห้องครัวตั้งแต่เช้าตรู่ หยิบนั่นทำนี่ช่วยป้านุ่มหัวหน้าแม่บ้านของที่นี่ แม้เธอจะถูกป้านุ่มปฏิเสธการช่วยเหลือและให้นั่งรอทานอาหาร แต่หญิงสาวก็ยังยืนยันที่จะช่วยเช่นเดิม ป้านุ่มจึงป่วยการที่จะพูดค้าน ได้แต่ปล่อยให้หญิงสาวช่วยงานอย่างที่เป็นอยู่ในขณะนี้
“ต้มยำเสร็จแล้วตักใส่ชามเตรียมขึ้นโต๊ะเลยไหมจ๊ะป้า” ป้านุ่มส่งยิ้มให้นารีกานต์ด้วยความเอ็นดู วางมือจากการหั่นผักและเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่ยืนยิ้มอยู่หน้าเตา
นับว่าเป็นความโชคดีของคุณอัคคีจริงๆ ที่ได้หนูคนนี้มาเป็นภรรยาเก่งทั้งงานบ้านงานครัว แต่ไม่รู้เมื่อไหร่คุณอัคคีจะเปิดหัวใจที่ตายไปแล้วรับหนูคนนี้เข้าไป ป้านุ่มได้แต่ขบคิดในใจเพียงคนเดียว
