รักล้มแชมป์

'ต้องแสดงความยินดีกับเขาอีกครั้งกับราชาผู้ไร้พ่ายในศึกที่มาจากการท้าชิงเข็มขัดแชมป์โลกในรุ่นเวลเตอร์เวทที่เขายังคงรักษาแชมป์ได้อีกเป็นสมัยที่สามหลังจากครองแชมป์มา แถมครั้งนี้เขายังชนะน็อกจากนักมวยที่มาจากฟิลิปปินส์อีก....ใช่ครับ เห็นว่าหลังจากนี้เขาจะเก็บตัวเพื่อเริ่มแข่งในรายการยักษ์ใหญ่ที่จะมาถึงแล้ว...น่าตื่นเต้นจริงๆครับ เพราะเขาถือได้ว่าเป็นราชาทั้งในและนอกสังเวียนเลยจริงๆ..' "ไงเจ้าแพรดูข่าวมวยอยู่เหรอ" "สวัสดีค่ะพี่หน่อย พอดีเปิดมามันก็กำลังเล่าข่าวอยู่น่ะ" ฉันหันไปยกมือไหว้พี่หน่อยพร้อมตอบเธอยิ้มๆ หลังจากที่เธอเดินเข้ามาในห้องพักพนักงาน ก่อนจะกดปิดหน้าจอโทรทัศน์ที่กำลังเล่นข่าวกีฬาลงพร้อมกับมองพี่หน่อยด้วยรอยยิ้ม "มาก่อนเวลาตลอด แล้วนี่เจ้าแตงยังไม่มาเหรอ?" "มาแล้วค่ะ แต่ออกไปซื้อกาแฟ" "โอเคๆ เดี๋ยววันนี้แพลนเราเปลี่ยนนิดหน่อยนะ เพราะเราต้องไปทำความสะอาดแทนทีมพี่จอย" "อ้าว เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?" ฉันเลิกคิ้วมองพี่หน่อยด้วยความสงสัยขณะที่เธอกำลังเดินไปที่ตู้ล็อกเกอร์ เพื่อเอาชุดออกมาเปลี่ยนเตรียมตัวเดินทางออกไปทำงานตามแพลนที่เราวางกันเอาไว้ "ก็ทีมนั้นติดไข้หวัดใหญ่กันทั้งทีมเลยน่ะสิเราเลยต้องไปวิ่งงานของทีมพี่จอยด้วย แต่พี่แบ่งงานกับทีมพี่แมนแล้วแหละภาระเราจะได้ไม่หนักมาก วันนี้เลยจะมีงานทำความสะอาดเพิ่มอีกที่นะ อาจกลับเลทหน่อยแต่มีค่าล่วงเวลาให้เหมือนเดิม" "โอเคค่ะพี่หน่อย" ฉันพยักหน้าตอบพี่หน่อยพร้อมกับแตงที่เปิดประตูเข้ามาในห้องพักของเรา "หวัดดีค่ะพี่หน่อย" "จ้า วันนี้มีวิ่งงานหลายที่หน่อยนะเราอาจกลับเลท" "อ้าว แตงกลับเลทไม่ได้นะพี่หน่อยแตงต้องพาแม่ไปหาหมออ่ะ แจ้งในกลุ่มไว้แล้ว" "เหรอ ตายละพี่ก็ลืมไปเลยขอโทษแล้วกันนะแตง" "ค่ะพี่ แต่ไปทำงานกันสองคนจะไหวไหมล่ะให้แตงเลื่อนนัดหมอไหม?" "ไหวแหละ ใช่ไหมแพร?" "ค่ะพี่ แพรไหวไม่มีปัญหาค่ะ" พี่หน่อยพยักหน้าตอบก่อนเราจะเดินออกจากห้องพักมาขึ้นรถตู้ของบริษัทที่จอดรออยู่ ฉันหันมองอุปกรณ์ทำความสะอาดที่เราเตรียมพร้อมไว้ด้านหลังอีกครั้งเพื่อความแน่ใจก่อนจะนั่งมองออกไปยังตึกของบริษัทที่ตัวเองทำงานมาได้สามปีกว่าด้วยความเหม่อลอย...นานแค่ไหนแล้วนะที่ฉันเอาแต่ก้มหน้าทำงานโดยไม่มีเวลาเงยหน้ามองอะไรเลย รู้สึกเบื่อกับชีวิตแบบนี้จัง แต่ถ้าไม่ทำก็คงไม่มีเงินมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตัวเองแน่เลย เวลาต่อมา งานที่ฉันทำมันก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไรหรอก เพราะเราเป็นบริษัทที่รับทำความสะอาดที่เกิดขึ้นมาอย่างมีระบบ ลูกค้าส่วนมากก็เป็นบริษัทรายย่อยที่ต้องการให้ทำความสะอาดในส่วนที่แม่บ้านเขาดูแลไม่ทั่วถึง และมีรับลูกค้าที่เป็นรายบุคคลด้วย ในการทำงานของฉันก็มีหลายรูปแบบ วันนี้อาจทำเป็นกลุ่มแต่วันอื่นๆก็อาจมีคิวงานที่ต้องออกไปทำคนเดียวแล้วแต่ทางบริษัทจะจัดให้อีกที ลูกค้ารายบริษัทไม่น่าเป็นห่วงหรอก แต่ลูกค้ารายบุคคลสัญญาว่าจ้างจะยิบย่อยกว่า แถมลูกค้าก็ยังมีหลายประเภทอีก ดีหน่อยที่ทางบริษัทเขารัดกุมดีตั้งแต่ทำงานมาเลยยังไม่มีปัญหาอะไร... "ถ้าเสร็จจากห้องน้ำแล้วเราไปจัดการที่ห้องครัวต่อนะ" "ได้ค่ะพี่" ฉันรับคำสั่งจากพี่หน่อยพร้อมกับเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดออกจากห้องน้ำ ขณะที่แตงก็ยกของที่เหลือไปยังห้องครัวแล้ว เราทำงานกันไปเงียบๆจนงานเสร็จก่อนจะลงมาให้เจ้าหน้าที่ของบริษัทที่ดูแลส่วนนี้เซ็นก่อนจะไปพักเที่ยง และเดินทางไปทำความสะอาดยังที่ต่อไป "งั้นแยกกันตรงนี้เลยนะแตง" "ค่ะพี่ ยังไงวันนี้สู้ๆนะคะ" "จ้า" "ไปนะแพร" "อื้ม" ฉันโบกมือลาแตงด้วยรอยยิ้มหลังเราพาแตงมาส่งที่ป้ายรถเมล์ ก่อนเราจะเดินทางไปยังจุดหมายต่อไป "เราน่าจะทำกันไหวอยู่หรอกเนาะ" "พี่หน่อยหนักใจเหรอคะ ที่ที่เราจะไปทำความสะอาดที่ต่อไปมันใหญ่เหรอ?" "ก็พอตัวเลย แต่เขาให้เราทำเฉพาะห้องพักของนักมวยน่ะ" "มวย?" "ตายละ นี่พี่ยังไม่ได้บอกเหรอว่าเราจะไปทำความสะอาดกันที่ค่ายมวยสไตรค์เอ็กซ์" "คะ? ค่ายมวยสไตรค์เอ็กซ์งั้นเหรอ?" ฉันเบิกตากว้างมองพี่หน่อยอย่างไม่เชื่อสายตาจนเธอยกไอแพดขึ้นมาให้ดูหน้าจอตารางงานที่กำลังขึ้นรายละเอียดสถานที่ที่เราจะต้องไปทำความสะอาด และมันก็คือค่ายมวยสไตรค์เอ็กซ์จริงๆ หัวใจฉันกำลังเต้นแรงพร้อมความรู้สึกกังวลเกิดขึ้นทันทีหลังจากที่ได้รู้แบบนั้น "แพรน่าจะรู้จักนะ พี่เห็นเราดูมวยบ่อยๆเราน่าจะสนใจเรื่องนี้มากอยู่" "ก็...รู้จักค่ะ ที่นั่นเป็นค่ายมวยอันดับหนึ่งของประเทศเลย..." "นั่นไงพี่ว่าแล้ว! นี่พี่ลงทุนแย่งขอทำที่นี่มาก่อนเลยนะ เพราะคิดว่าแพรต้องตื่นตาตื่นใจแน่ๆที่จะได้เห็นค่ายมวยดังๆกับตาอ่ะ!" ฉันยิ้มแห้งทันทีหลังพี่หน่อยตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น "พี่หน่อยอาสาทำที่นี่เองเหรอคะ?" ฉันเลิกคิ้วมองพี่หน่อยที่กำลังยิ้มกว้างอยู่ เธอพยักหน้าตอบพร้อมกับยักไหล่ด้วยความภูมิใจ "ใช่ พี่เห็นว่าแพรชอบดูมวยเลยอยากพาไปดูของจริงน่ะ เผื่อเราจะได้เจอนักมวยที่ชอบไงถึงพี่จะไม่รู้ว่าแพรชอบใครก็เถอะนะ ฮ่าๆ" เพราะแบบนี้วันนี้เราเลยจะได้ไปค่ายสไตรค์เอ็กซ์สินะ... "ตื่นเต้นล่ะสิ แหมไม่ต้องขอบคุณพี่หรอกนะอันที่จริงพี่ก็เสียดายที่เจ้าแตงไม่ได้มาด้วยอีกคน" "ค่ะพี่ ขอบคุณนะคะที่พาแพรมาที่นี่" "จ้า เพื่อให้น้องได้เปิดหูเปิดตาบ้างพี่ก็ดีใจ หลังทำงานเสร็จไม่ต้องรีบนะจะเดินไปดูค่ายเขาสักสิบยี่สิบนาทีก่อนกลับก็ได้พี่ไม่ว่า" "ค่ะ" ฉันตอบพี่หน่อยด้วยรอยยิ้มเกรงใจ เพราะไม่คิดจริงๆว่าหัวหน้าทีมอย่างพี่หน่อยจะใส่ใจถึงขนาดนี้ แต่จริงๆแล้วฉันไม่ได้อยากมาที่ค่ายมวยนี้นักหรอก ฉันดูมวยและติดตามข่าวสารของมวยก็จริงแต่ฉันไม่ได้อยากมาที่ค่ายนี้เลย เพราะมันคือที่ที่ 'เขา' อยู่ยังไงล่ะ - Strike X - 2.23 pm. "มาสองคนเหรอครับ?" "ใช่ค่ะ จริงๆตอนแรกมาสามแต่น้องอีกคนติดธุระต้องขอโทษทางลูกค้าจริงๆนะคะ เดี๋ยวทางเราจะลดค่าจัดการในส่วนนี้ลง" "อ่า ครับแต่ที่ผมเป็นห่วงเพราะพวกคุณต้องทำความสะอาดสามห้องน่ะ ซึ่งอีกห้องมันเป็นห้องใหญ่" "อ่อ ไม่ต้องห่วงค่ะทางเราแบ่งงานกันไว้แล้ว" "งั้นก็โอเคครับ เริ่มงานได้เลยถ้าเสร็จงานแล้วโทรแจ้งผมได้ผมอยู่ข้างล่างนี้แหละ" "ได้ค่ะ" ฉันก้มหัวให้คนที่ดูแลเรื่องทำความสะอาดของวันนี้ ก่อนจะเดินตามพี่หน่อยมาขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นสามที่เป็นห้องพักของนักกีฬา ที่ค่ายสไตรค์เอ็กซ์นี้ชั้นหนึ่งจะเป็นโซนที่มีเวทีมวย และอุปกรณ์ต่างๆเกี่ยวกับการซ้อมที่มีทั้งกระสอบทราย แผ่นรองซ้อม ถุงมือมวยที่แขวนอยู่อย่างเป็นระเบียบ และของอื่นๆที่เกี่ยวกับการซ้อมทั้งสิ้น ชั้นสองฉันไม่แน่ใจนักว่าคืออะไร แต่ชั้นสามทั้งชั้นจะเป็นห้องพักของนักมวย และชั้นสามนี่แหละคือที่ทำงานของฉันกับพี่หน่อยวันนี้ "งั้นก็เอาตามที่คุยกันนะแพร พี่ทำห้องเล็กสองส่วนเธอทำห้องใหญ่หนึ่ง พี่ขอให้เต็มที่เลยนะอย่าให้เขาได้ติทีมเราได้" "ได้ค่ะพี่หน่อย งั้นไว้เจอกันนะคะ" "จ้า" ฉันเดินไปยังห้องท้ายสุดและเป็นห้องพักที่ใหญ่ที่สุดในค่ายนี้ เดาว่าน่าจะเป็นห้องของนักมวยอันดับหนึ่งของค่ายอย่างเขาคนที่ฉันไม่อยากเจอที่สุด... และใช่จริงๆนี่คือห้องพักของ 'ไตรทศ' นักมวยอันดับหนึ่งของประเทศเจ้าของฉายา 'ราชาผู้ไร้พ่าย' จริงๆ "กำลังจะกลับมาสินะ" หลังจากที่ไปป้องกันแชมป์อยู่เป็นเดือนนี่คงจะถึงเวลาที่เขาจะกลับมาพัก และเก็บตัวเพื่อขึ้นสังเวียนถัดไปแล้วสินะ แกร็ง ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปยังห้องของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแชมป์โลกมันก็ทำให้ฉันชะงักไปทันทีที่เห็นบรรดาโล่ เหรียญ และถ้วยรางวัลที่ถูกจัดวางอยู่ที่มุมโชว์ภายในห้อง ฉันเดินเข้ายังมุมตู้โชว์บรรดาของรางวัลเหล่านั้นก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความภูมิใจหลังเห็นรางวัลจากความพยายามของเขาจนเขาได้รับมันมา ความพยายามไม่เคยหักหลังเขาจริงๆ "เก่งจริงๆ" ฉันสูดลมหายใจเข้าปอดพร้อมน้ำตาที่คลอเบ้าอย่างไม่รู้ตัวหลังได้เห็นถึงความสำเร็จของไตรทศได้เต็มๆตา ก่อนจะมองรูปที่เขาถ่ายกับเข็มขัดแชมป์โลกที่วางอยู่ ไตรทศเป็นคนสูง เขาสูงเกือบร้อยเก้าสิบได้ และรูปร่างของเขาก็คือหุ่นต้นแบบของนักกีฬามวยเลยที่ทั้งเต็มไปด้วยมัดกล้าม และผิวแทนที่น่าดู หน้าตาเขานี่ไม่ต้องพูดถึง นอกจากเขาจะได้แชมป์โลกในด้านกีฬาแล้วเขายังได้รางวัลนักกีฬาที่หน้าตาหล่อที่สุดในโลกมาแล้วอีก ตอนนี้เขาน่ะเรียกได้ว่ามีทุกอย่างครบ ซึ่งมันเพอร์เฟคมากๆ ต่างจากฉัน... ฉันมองเงาสะท้อนตัวที่จากกระจกที่เต็มไปด้วยรางวัลของไตรทศ และผู้หญิงที่ฉันเห็นตรงหน้าเธออยู่ในชุดแม่บ้านสีฟ้าตัวหลวม เพื่อให้เดินและทำงานได้สะดวก มือทั้งสองข้างเต็มไปด้วยอุปกรณ์สำหรับทำความสะอาด ใบหน้าก็มีทั้งแมสและหมวกที่ต้องสวม เพื่ออนามัยของทั้งตัวเองและสถานที่ที่มาทำ...ฉันในตอนนี้มันไม่ต่างจากขี้แพ้ที่ยืนดูความสำเร็จของแชมป์ตัวจริงเลยแฮะ