(แพร)
"จะเปิดปากพูดได้ยัง กูลงทุนเปิดห้องให้คุยกันเลยนะ"
ฉันละสายตาจากพีร์ที่เอาแต่นั่งเงียบมาได้หลายนาทีแล้วตั้งแต่ที่โดนไตรทศลากคอพาขึ้นมาที่ห้องรับรองในคลับรวมถึงน้องเบลแฟนของพีร์ที่ตามขึ้นมาด้วย เธอคงกลัวว่าเราจะทำอะไรรุนแรงกับพีร์เลยขอตามมาด้วยความเป็นห่วง
ส่วนไตรทศตอนนี้ไม่ต้องถามถึง เขากำลังหงุดหงิดมากซะจนทำเอาบรรยากาศรอบข้างเต็มไปด้วยความอึดอัดเลยล่ะ
"พี่ถามอีกครั้งนะพีร์ เงินที่เราเพิ่งขอจากพี่ไปไม่ได้เอาไปเพื่อใช้ในสิ่งที่เราบอกพี่จริงๆใช่ไหม?"
พีร์เงยหน้ามามองสบตาหลังโดนฉันถามไปแบบนั้น ฉันลอบถอนหายใจมองน้องชายตัวเองที่เอาแต่นั่งนิ่งจนไตรทศส่ายหน้าไปมาช้าๆ พร้อมกับเดินไปกอดคอนั่งลงข้างๆพีร์
"มึงกลัวอะไรวะกูถามหน่อย แค่ตอบคำถามพี่มึงมันจะตายรึไง?"
"อึ่ก.." พีร์เม้มปากด้วยความเจ็บเพราะต้นคอเขาคงโดนบีบอีกครั้ง "ผมขอโทษ...ผมเอาไปใช้เรื่องอื่นจริงๆ"
"ทำไมทำแบบนี้ล่ะพีร์ พี่ก็น
