คำสาปคืนวันเพ็ญ

731 คำ

ไฟราคะในกายหลันเฟิ่งจงโหมกระพือจนมิอาจต้านทาน นางจิ้งจอกช่างยั่วตัณหา ท่อนเอ็นแข็งขยับเข้ารุกล้ำร่องสวาทของนางอย่างมิอาจถอดถอน แก่นเนื้อแข็งกดชำแรกแทรกเข้ารังแกนางปีศาจน้อย ดวงตากลมโตมีน้ำตาหยาดไหล นางสะบัดหน้าไปมา ร่างนุ่มขืนเกร็งไว้ด้วยอารมณ์ไม่ปรารถนาให้บุรุษสอดใส่ในกายตน กลิ่นคาวเลือดจากจุดเชื่อมประสาน รอยเลือดพรหมจรรย์หยาดหยดลงสู่ผ้าปูเตียง ร่างน้อยสั่นสะท้านยามกายแกร่งขยับสะโพกรุกล้ำเข้าจดสุดความยาว ส่วนสงวนของนางถูกรุกล้ำจนแนบสนิท ความใหญ่โตกดแช่ดันเข้าทั้งลำ รูร่องขนาดเล็กฉีกขาดเมื่อเขารุกล้ำอย่างอุกอาจ "อื๊อ เจ็บนะ ข้าเจ็บ" นางจิ้งจอกร่ำไห้ ไม่นึกว่าการเสพสังวาสกับบุรุษจะเจ็บปวดยิ่ง "อีกประเดี๋ยวจะดีเอง" เขาปลอบนาง ก้มมองจุดเชื่อมแน่นแฟ้น หลันเฟิ่งจงขยับสะโพกสอบ เอวแกร่งเริ่มตอกท่อนเอ็นเข้าหาร่องรักของนางจิ้งจอกน้อย ปึก ปึก ปึก เสียงกระทุ้งเอ็นหนายาวอย่างหนักแน่น มือหยาบบีบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม