“เพิ่งคบกันได้ไม่นาน…เขาชื่อพจน์ค่ะ…” เธอบอก
“ถ้าเดาไม่ผิด…ดูเหมือนว่าคืนนั้นคุณกับแฟนกำลังมีปัญหากันอยู่…?” คนถามรู้ทั้งรู้ว่าสิ่งที่ถามเป็นการละลาบละล้วงในเรื่องส่วนตัวของคนอื่น แต่จะทำอย่างไรได้? ในเมื่อใจมันอยากรู้
“ค่ะ…อันที่จริงฉันกับพจน์เพิ่งคบกันได้ไม่นาน ยังไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ และคงต้องใช้เวลาอีกมากในการปรับตัวเข้าหากัน” สิงห์สังเกตเห็นว่ารินนรีกล่าวถึงแฟนของเธอด้วยน้ำเสียงห่างเหิน ประโยคนั้นมีนัยเกินกว่าจะปล่อยให้ผ่านเลยไปเฉยๆ คำพูดของหญิงสาวกระตุ้นเร้าความอยากรู้ของเขายิ่งขึ้น
“เป็นอย่างนี้นี่เอง…แต่ผมก็พอจะเข้าใจครับ คู่รักก็เหมือนลิ้นกับฟัน บางครั้งก็กระทบกระทั่งกันบ้างเป็นธรรมดา” เขากล่าวอย่างเข้าใจ น้ำเสียงให้กำลังใจ ทว่าไม่วายจะแอบทำตาละห้อยในตอนท้าย รู้สึกเสียดาย…ทำไมเขาไม่เจอเธอก่อน?
ต่อมาไม่นาน รถก็แล่นมาถึงร้านขายต้นไม้ เป็นร้านขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ริมถนน มีตาข่ายก
