เจ็บแปลบเสียนี่กระไร! หากมือเรียวก็ไขว่คว้า กอดรัดหลังไหล่เลื่อมลื่นของเขาเอาไว้แน่น
“บัวจ๋า…รู้สึกเหมือนกันใช่ไหม ว่าเราเข้ากันได้ดีเกินคาด”
เขาพึมพำอย่างพึงพอใจ ปลายเท้าขยับเขย่งเป็นจังหวะเพื่อส่งความลึกล้ำเข้าไปในร่างกายของผู้หญิงตรงหน้า สีหน้าและแววตามุ่งมั่นไปด้วยอาการเหี้ยนกระหายที่จะเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเธอ
‘เขาเป็นคนแรกของเธอ’ ตุลย์รู้ดี หากพยายามข่มความประหลาดใจไม่ให้เล็ดลอดออกมาทางสีหน้าและน้ำเสียง
บัวสวรรค์ไม่เข้าใจนักในสิ่งที่เขาพูด ไม่รู้ว่าผู้ชายคาดหวังอะไรกับ ‘ครั้งแรก’ ของผู้หญิงคนหนึ่ง? โดยเฉพาะผู้ชายอย่างเขา อันที่จริงตุลย์น่าจะเป็นผู้ชายที่คาดหวังในความหฤหรรษ์มากกว่าความบริสุทธิ์ผุดผ่องใดๆ เพราะเท่าที่ผ่านๆ มา เขาแทบจะไม่ใส่ใจกับเรื่องพรหมจรรย์เลยด้วยซ้ำ ทว่าความรู้สึกคับแน่นอย่างประหลาดล้ำจากหญิงสาวที่ชื่อบัวสวรรค์ค
