ตอนที่ 10 ละครฉากใหญ่
1089 คำ
“ส่วนข้อสอง ตลอดเวลาที่อยู่ในฐานะแฟนของฉัน ห้ามเธอคบหากับใครเด็ดขาด เธอจะมีแฟนได้ก็ต่อเมื่อสัญญาของเราสิ้นสุดลงแล้วเท่านั้น”
“เรื่องนี้ไม่ต้องห่วงเลยค่ะ หนูไม่คิดจะมีแฟนอยู่แล้ว”
“ก็ต้องบอกเอาไว้ก่อน ฉันไม่อยากให้คนอื่นนินทาว่าฉันโดนสวมเขา อยากให้เธอรู้จักวางตัวให้ดี เพราะนับจากนี้สำหรับเราสองคนมันคือละครฉากใหญ่ ถึงฉันจะไม่ได้พาเธอไปที่ทำงาน แต่ก็อาจจะมีการไปออกงานสังคมด้วยกันบางครั้ง เพราะฉะนั้นอย่าทำอะไรให้ฉันหรือคุณปู่ต้องเสื่อมเสีย ถ้าเธอเป็นเด็กดีแบบนี้ตลอดไป ฉันสัญญาว่าจะให้ค่าตอบแทนเธออย่างเหมาะสมแน่นอน”
“เรื่องค่าตอบแทนไม่มีปัญหาเลยค่ะ สิ่งที่คุณบอกว่าจะให้หนูทั้งหมดมันมากเกินกว่าที่หนูจะหาได้ในชาตินี้ด้วยซ้ำ สำหรับหนูแล้ว...ตอนนี้หนูห่วงพ่อกับแม่ที่สุด ถ้าพวกท่านได้รับการดูแลอย่างดี หนูก็หมดห่วงแล้วค่ะ”
“งั้นก็ตกลงตามนี้ เราสองคนจะเป็นแฟนกันนับจากวันนี้ไป เธอต้องทำให้ทุกคนเข้าใจว่าเราเป็นแฟนกันจริงๆ จะมีแค่เราสองคนเท่านั้นที่รู้ว่าความสัมพันธ์นี้มันเป็นแค่ของปลอม เข้าใจนะ”
“เข้าใจค่ะคุณจิณณ์”
“ดี งั้นเดี๋ยวฉันจะโอนเงินให้เธอไปอีกหนึ่งแสนสำหรับค่าจ้างที่เหลือของวันนี้ และเมื่อเธอย้ายมาอยู่กับฉันแล้ว เราจะเขียนสัญญากันเป็นลายลักษณ์อักษร รวมถึงรายละเอียดการจ่ายค่าจ้างทั้งหมดด้วย ตกลงตามนี้นะ”
“ค่ะ แล้วคุณจะให้หนูย้ายมาอยู่ด้วยตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
“คืนนี้เลย”
ดารภายอมรับว่าตกใจไม่น้อยกับสิ่งที่ได้ยิน แต่ในเมื่อเธอตัดสินใจรับงานแล้วก็จะไม่ขอลังเลหรือเปลี่ยนใจอีก ในเมื่อเงินที่จะได้จากเขามันมากพอที่จะเลี้ยงดูบิดามารดาได้ แถมพวกท่านยังจะได้รับการรักษาอย่างดี เพียงเท่านี้เธอก็พอใจมากแล้ว
หลังจากที่จิณณ์พาดารภามาทำเรื่องขอย้ายบิดาและมารดาของเธอจากโรงพยาบาลรัฐมารักษาต่อที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง เธอก็ดูจะมีความสุขมากขึ้นเพราะพวกท่านได้นอนพักที่ห้องเดียวกันโดยมีพยาบาลคอยดูแลตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
แน่นอนว่าพวกท่านสงสัยในสิ่งที่เธอทำ แต่เมื่อเธอบอกว่าได้ทำงานกับจิณณ์เป็นงานพิเศษซึ่งเป็นความลับและบอกใครไม่ได้ แต่แลกกับสวัสดิการที่ดีเยี่ยมแบบนี้ ต่อให้สงสัยพวกท่านก็ได้แต่เก็บเอาไว้ในใจไปก่อนเพราะตอนนี้สภาพร่างกายของแต่ละคนก็ยังไม่แข็งแรงนัก การทำให้ลูกสาวหมดห่วง คือสิ่งเดียวที่พวกท่านจะทำได้ในตอนนี้
พวกเขาใช้เวลาอยู่ที่โรงพยาบาลจนกระทั่งเย็นเพื่อให้ดารภามั่นใจว่าบุพการีทั้งสองจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจริงๆ จากนั้นเขาก็พาเธอไปเก็บเสื้อผ้าที่บ้าน ก่อนจะเดินทางกลับไปที่เพนต์เฮาส์ของเขาในเวลาเกือบสี่ทุ่ม
“ห้องนี้ฉันยกให้ เชิญพักผ่อนได้ตามสบายนะ ฉันก็จะไปพักแล้วเหมือนกัน” เขาบอกเมื่อเดินมาส่งเธอที่หน้าห้องแล้วพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าสองใบใหญ่ๆ ของเธอ
“เอ่อ...”
“มีอะไรอีก”
“คือหนูต้องทำอะไรบ้างคะตอนที่อยู่ที่นี่ หมายถึงทำอาหาร ซักผ้ารีดผ้า ทำความสะอาด หรือว่า...”
“ถ้าอยากทำอาหารตามสบาย แต่เรื่องทำความสะอาดกับซักรีดไม่ต้องทำ เพราะฉันมีแม่บ้านคอยจัดการให้ หน้าที่หลักของเธอคือเป็นแฟนฉันเวลาที่ฉันควงไปไหนต่อไหนก็พอ นอกนั้นเธอก็ใช้ชีวิตปกติไป ถ้าวันไหนจะไปเยี่ยมพ่อกับแม่ก็โทรบอกฉันด้วยละกัน อ้อ แล้วก็เอาตารางเรียนเธอส่งมาให้ฉันด้วย ส่งเข้าไลน์มาก็ได้”
“แต่หนูไม่มีทั้งเบอร์โทรของคุณแล้วก็ไลน์เลยนะคะ”
ได้ยินอย่างนั้นเขาก็เหมือนจะเพิ่งนึกออกว่าเขาเองก็ยังไม่มีแม้แต่เบอร์โทรของเธอเช่นกัน
“งั้นเอาโทรศัพท์เธอมา”
“นี่ค่ะ” เธอยื่นสมาร์ตโฟนราคาถูกให้กับเขา ชายหนุ่มจึงได้อึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะส่งคืนไปโดยที่ยังไม่ได้บันทึกทั้งเบอร์โทรและช่องทางการติดต่ออื่นๆ ให้กับเธอ
“พรุ่งนี้จะให้เลขาฯ เอาโทรศัพท์เครื่องใหม่มาให้ เปลี่ยนเครื่องแล้วค่อยเมมละกัน ตอนนี้ไปนอนเถอะ พรุ่งนี้เช้าเราจะทำสัญญากันให้เรียบร้อยด้วย”
“ค่ะคุณจิณณ์” เธอไม่คิดปฏิเสธทุกสิ่งที่เขาจะให้ เพราะเข้าใจว่าเมื่อหมดสัญญาเดี๋ยวเขาก็จะขอคืนเอง หลายอย่างที่เขาจะให้ในตอนนี้ก็เพื่อสร้างภาพลักษณ์ของเธอให้ดูดีขึ้นมาเท่านั้น
ดารภาเดินเข้าไปในห้องแล้วปิดล็อกประตูเรียบร้อย หญิงสาวยังไม่คิดจะนำเสื้อผ้าไปเก็บในตู้ให้เรียบร้อยเพราะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เธอเพียงแต่ควานหาชุดนอนและชุดชั้นใน จากนั้นก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเข้านอนทันที
และเพราะเป็นคนหลับง่าย ต่อให้จะแปลกที่แค่ไหนก็ยังหลับได้ เธอจึงใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนุ่ม
ต่างจากอีกคนที่ดูจะนอนไม่หลับเลยสักนิด เพราะรู้ว่าห้องข้างๆ มีสมาชิกใหม่มาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน
มันก็น่าแปลกดีที่เขาพาคนแปลกหน้าเข้ามาอยู่ด้วยง่ายๆ อาจเป็นเพราะท่าทางใสซื่อและความกตัญญูของเด็กคนนั้นที่ทำให้เขารู้สึก ‘ไว้ใจ’ และบางสิ่งในตัวของเธอบอกเขาว่าเธอ ‘ปลอดภัย’ พอที่เขาจะไม่ต้องระแวงหรือกังวลใจ
จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะได้แฟนเด็กเพียงเพราะต้องการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า แต่กลับลุกลามกลายเป็นปัญหาใหม่เพราะปู่เขาดันชอบใจเด็กคนนี้มาก นี่ถ้าปู่รู้ว่าแฟนตัวจริงของเขาไม่ใช่เธอ ท่านจะคิดอย่างไรบ้างนะ
- ผู้เขียน
