@บ้านของนิกกี้
@บนโต๊ะอาหาร
"เดี๋ยวแม่จะเตรียมข้าวแต่ละเมนูไว้ให้น้องมิ้นท์อย่างละห้ากล่อง ไว้หมด แล้วค่อยเอาไปเพิ่มดีไหม" แม้จะย้ายมาที่โต๊ะอาหาร แม่ของผมก็ยังพูดเรื่องเดิมไม่ยอมจบง่ายๆ ส่วนคนที่นั่งข้างๆ ผมในตอนนี้ ก็ฉีกยิ้มอย่างเอาใจ
"หนูเกรงใจจังเลยค่ะ จริงๆ หนูซื้อทานตลอดอยู่แล้ว ให้หนูซื้อทานก็ได้นะคะ"
"ไม่เอาค่ะ แค่นี้เล็กน้อยจะตาย เดี๋ยวแม่จัดการให้นะ แต่ถ้าน้องมิ้นท์เกรงใจ ไว้แม่หักเงินเดือนของพี่นิกก็แล้วกัน"
"หูวว ถ้าเป็นแบบนั้น มิ้นท์จะทานวันละหลายๆ กล่อง แล้วรีบกลับมาขอเพิ่มบ่อยๆ เลยค่ะ" เจ้าของคำพูดฉีกยิ้มออกมา คาดว่า คงพอใจ ที่ได้ผลาญเงินผมเล่นแค่นั้นเอง
"ทานเยอะๆ นะคะ กับข้าวอร่อยมากค่ะ" เธอว่า พลางตักอาหารไปวางบนจานของแม่ผม ดูสนิทกันเร็วมาก มากกว่าที่คิดจริงๆ
"ถ้าอาหารที่นี่ถูกปาก งั้นแวะมาทานบ่อยๆ นะ มาทุกวันเลยก็ได้ ให้พี่นิกไปรับมา"
"จริงเหรอคะ แต่มิ้นท์กินเยอะน
