“เอาน่า อย่าคิดมากเลย ฉันว่าตอนนี้เธอไปอาบน้ำก่อนดีไหม”
ดารินทร์ไม่รู้จะปลอบเด็กชายยังไง จึงบอกให้เขาไปอาบน้ำ
“ช่วยอาบน้ำให้หน่อยสิ ผมอาบไม่เป็น”
เจ้าหนูน้อยทำตาแป๋ว พูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ตอนอยู่ที่บ้านจะมีคุณย่าคอยอาบน้ำให้ หรือไม่ก็เป็นพี่เลี้ยง ยังไม่เคยอาบน้ำเองสักครั้ง จำต้องขอให้ดารินทร์ช่วยอาบน้ำให้
“ฉันก็ไม่เคยอาบน้ำให้เด็กเสียด้วย อ่ะ เดี๋ยวช่วยอาบให้ก็ได้จะได้รีบนอน”
หญิงสาวจำต้องช่วยเด็กน้อยอาบน้ำ แม้จะไม่เคยทำมาก่อนก็ตาม เธอพาเขาเข้าไปในห้องน้ำ เปิดน้ำใส่อ่างหยิบสบู่กับแชมพูมาเตรียมไว้ มองหาผ้าเช็ดตัวในตู้เก็บของนำมาวางไว้ที่เคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า เมื่อหันไปมองเด็กชายก็พบว่าเขาถอดเสื้อผ้าเอาตัวไปหย่อนลงในอ่างน้ำเรียบร้อย ตอนนี้กำลังเทแชมพูใส่ผมตัวเอง เอามือน้อยขยำจนฟองฟอดเต็มศีรษะ ท่าทางเหมือนกำลังพยายามอาบน้ำสระผมด้วยตัวเอง แต่ฟองแชมพูไหลเข้าตาเสียก่อนจะทำสำเร็จ
“
