สองชั่วโมงต่อมา...
นารินรดาใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำเกือบสองชั่วโมงทั้งที่ความจริงเธออาบน้ำเสร็จตั้งแต่ชั่วโมงแรกแล้ว แต่ที่ยังไม่ยอมออกจากห้องน้ำเพราะไม่แน่ใจว่าคนที่ต้องนอนร่วมห้องกันหลับไปแล้วหรือยัง
เมื่อเปิดประตูห้องน้ำออกมาก็ต้องยกยิ้มเมื่อเห็นร่างสูงของสามีนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงนอนหนานุ่มขนาดคิงไซซ์ เมื่อมั่นใจว่าเขาหลับแล้วก็รีบไปจัดการตัวเองต่อที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ซึ่งตอนนี้มีข้าวของเครื่องใช้ของเธอวางอยู่มากมายไม่ต่างจากห้องเดิมที่เธอเคยอยู่ พี่เลี้ยงของเธอทำงานดีเยี่ยมเช่นเคย ถ้าจะต่างก็คงเป็นที่นอนของเธอนี่แหละ... ต่างกันเกิ๊น
ก่อนนอนก็ไม่ลืมที่จะชะโงกหน้าไปดูคนที่นอนอยู่บนเตียงว่าเขายังหลับอยู่หรือเปล่า
‘พี่ไม่เคยใส่เสื้อผ้านอน เธอมีปัญหาหรือเปล่าล่ะ’
คำพูดของสามีกับภาพตรงหน้าทำให้นารินรดาต้องรีบเบือนหน้าหนี ล้มตัวลงนอนในที่ของตัวเองทันที
เธอคิดว่าตัวเองไม่น่าจะนอนหลับ
