#วันต่อมา
@มหาลัย
“วันนี้เรากินข้าวที่ไหน”
“ไม่รู้ ทำไมจะมากินกับหนูเหรอ” ฉันถามออกไป แบบไม่ได้คิดอะไร
“ใช่ พักแล้วทักมาหาพี่นะเดี๋ยวพี่ไปนั่งด้วย”
“งี้หนูก็ส่องผู้ไม่ได้สิ”
“ดูหน้าหล่อๆ ของพี่ยังไม่พออีเหรอ” พี่ธามยืนหน้ามาตอบใกล้ๆ
“หู้ยยย หลงตัวเอง”
“แต่พี่หลงเรามากว่าหลงตัวเองนะ”
“>3<” เพราะไม่เคยโดยรุกมันก็จะเขินๆ และทำตัวไม่ถูกหน่อย
“เขินเหรอครับ” มือหนาจับที่ปลายคางเพื่อให้เธอหันหน้าไปมองเขา รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก ทำให้ซิลฟี่รู้สึกหมั่นไส้
“เปล่าสักหน่อย ไม่เห็นมีอะไรหน้าเขินตรงไหน”
“เหรอครับ” ฉันกอดอกจ้องมองใบหน้าของพี่ธามสู้สุดชีวิต แต่อีกคนไม่ได้ทำแค่จ้องเพราะเขา
จุ๊บ
แตะริมลงเรียวปากของฉันและ
ฟอด
สองข้างแก้ม
“พี่ธามฉวยโอกาสหนูเหรอ!” มือเรียวเล็กดันหน้าอกแกร่งออกจากตัวเธอ
“ไม่ได้ฉวย พี่ตั้งใจเลย”
“ไปเรียนแล้ว” ฉันรีบเปิดรถเดินลงไปทันทีก่อนที่จะโดนเขารุก
