#เวลาต่อมา (22.00)
ตอนนี้ฉันเริ่มเมาได้ที่จึงลุกขึ้นเต้นโยกเบาๆ อยู่ที่ข้างโต๊ะโดยมีพี่ธามโอบรอบเอวของฉันไว้หลวมๆ แต่ฉันก็ยังสังเกตเห็นว่ากันต์ก็ยังมองฉันอยู่เป็นพักๆ เขาไม่ได้สนใจพี่ธามเลยสักนิด แต่ฉันห้ามสายตาใครไม่ได้ ก็เหมือนฉันเมื่อก่อนถ้าคนมันชอบยังไงมันก็ชอบ ฉันคล้องแขนไปที่ลำคอของพี่ธาม ก่อนจะจ้องมองเขาด้วยสายตาหวานหยาดเยิ้ม
เพราะฉันอยากทำให้เขามั่นใจว่าฉันไม่อาจหวั่นไหวกับใครได้อีก นอกจากผู้ชายตรงหน้าของฉันคนนี้คนเดียว เมื่อฤทธิ์แอลกอฮอล์ในร่างกายค่อนข้างเยอะทำให้ฉันตัดสินใจกดจูบลงที่เรียวปากหนาของพี่ธามก่อนจะบดขยี้มันเบาๆ
และเมื่อริมฝีปากของเราผลักออกจากกัน ฉันก็หันมองไปยังเพื่อนคนอื่นของฉันซึ่งก็ไม่มีใครสนใจฉันกับพี่ธามสักคน แต่จะมีอยู่คนเดียวที่ยังมองฉันไม่วางตา พี่ธามจึงดึงฉันไปนั่งลงบนตักอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยถาม
“กลับเลยไหม พี่กลัวอดใจกระทืบมันไม่ได้แล้วจริง”
“กลับเลยก็ได้
