“จะเอาอีกเหรอ อื้อ” ร่างเล็กนอนขาอ้าเมื่อไม่สามารถหุบมันเข้าหากันได้ขาสองขาเธอสั่นพั่บๆ จากกิจกรรมที่เร่าร้อนเมื่อสักครู่
“พี่ยังไม่แตกเลย” ซิลฟี่หรี่ตามองเจ้าของใบหน้าหล่อที่อยู่บนร่างเธอก่อนจะเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เธอจึงคว้าไปที่ต้นคอก่อนจะประกบจูบที่เรียวปากหนาของเขา
“อื้อ~” ลิ้นเล็กถูกดันเข้าไปในปากของเขาดูดดึงเบาๆ
“จ๊วบ อื้อ” ร่างสูงนอนให้เธอดูดเรียวปากของเขาอยู่แบบนั้น ปากเล็กขบแม้มที่ปากล่างของธามเบาก่อนจะกัดลง
“อ๊ะ” และผลักออก
“กัดปากพี่ธาม”
“สมน้ำหน้า ใครอยากให้ทำหน้าเจ้าเล่ห์” ธามทิ้งตัวนอนทับร่างของเธอก่อนจะยกยิ้มอีกครั้ง
“กลัวหลงหรือไง”
“กลัวทำไมแค่นี้ก็หลงอยู่แล้ว” มือหนาลูบลงที่เส้นผมเธอลูบเบา
“แต่พี่อยากให้เราหลงพี่จนโงหัวไม่ขึ้นเลย”
“ทำได้เหรอ” ฉันพูดเหมือนท้าทายคนด้านบน
“ให้คืนนี้ตัดสินแล้วกัน” ปากหนางับลงที่ยอดปทุมถันเขาเลียเบาๆ เพื่อทรมานคนใต้ร่างด้วยปลายลิ้นที
