มิราทำความสะอาดเพนท์เฮาส์ให้คาร์มินจนถึงสองทุ่ม ทั้งปัด กวาด เช็ด ถู ซักเสื้อผ้า และเก็บเตียงนอนให้จนเหนื่อยล้า จนบางทีแอบคิดว่า อีกฝ่ายกำลังแกล้งตัวเองอยู่หรือเปล่า เพราะขณะกำลังทำพลางคิดตามไปด้วย
แอดด
คาร์มินเปิดประตูเข้ามา หลังจากลงไปเอาของข้างล่าง คนตัวโตเดินตรงไปหามิราซึ่งกำลังนอนหลับปุ๋ยบนโซฟาด้วยความเหนื่อยล้า
สายตาพิศมองใบหน้าสวยหวานไร้เครื่องสำอาง ก่อนจะมองไปยังนาฬิกาบนผนังที่บอกเวลาสองทุ่มกับอีกสามสิบนาที เธอคงเหนื่อยล้าจากการทำความสะอาดเพนท์เฮาส์ให้ทั้งวัน จนมางีบหลับตรงนี้
เขาปล่อยมิรานอนพักโดยไม่รบกวน
•••
หลายวันต่อมา
“บ้ายบาย เจอกันวันจันทร์นะ”
“กลับบ้านดีๆ นะมิรา”
“อื้ม ปุยเมฆกับเจ้าขาด้วยนะ” เธอบอกลาเพื่อนๆ ที่หน้าโรงเรียน ก่อนจะเดินออกมาด้วยท่าทางดีใจ ตอนเที่ยงแม่โทรมาบอกว่าเมฆฟื้นแล้ว เธอดีใจมาก อยากไปโรงพยาบาลตั้งแต่ตอนนั้น แต่ติดตรงช่วงบ่ายต้องสอบเก็บคะแนนวิ
