ติ้ง…
เสียงแจ้งเตือนข้อความจากไลน์ ทำให้คาร์มินคว้าโทรศัพท์มาดูว่าใครส่งมา พอรู้ว่าเป็นมิราจึงกดเข้าไปอ่าน
มิรา : เราจะเริ่มติวกันตอนไหนคะ
ดูไปดูมา เด็กคนนี้ก็ใฝ่เรียนไม่ใช่น้อย เมื่อคืนตอนมิรากำลังนั่งหนังอ่านหนังสือ รับรู้ถึงความตั้งใจของเธอที่มีต่อการเรียน ปกติแล้วไม่เคยติวหนังสือให้ใครแม้กระทั่งน้องสาว เพราะส่วนใหญ่คาร์เทียร์ไปเรียนพิเศษเอาเอง หรือบางทีไม่เข้าใจตรงไหนก็มาถาม ไม่ได้ติวแบบจริงๆ จังๆ
สำหรับมิรา ที่ตอบตกลงว่าจะช่วยติว เพราะท่าทางของเธอคงอยากให้เขาติวให้ หากปฏิเสธ เขาคงดูใจร้ายกับเด็กตาดำๆ มากเกินไป
คาร์มิน : เธอว่างไหนก็ติวตอนนั้น
มิรา : หนูว่างทั้งวันเลยค่ะ
เขาอ่านข้อความจากมิราแล้วส่งเสียงในลำคอเบาๆ ทีแบบนี้แล้วว่างทั้งวัน สงสัยคงอยากติวจริงๆ
คาร์มิน : ตอนนี้อยู่เพนท์เฮาส์ อยากให้ติวก็เอาหนังสือมา
มิรา : หนูอยู่หน้าเพนท์เฮาส์ของคุณแล้วค่ะ
“หึ…” เด็กคนนี้คงอยา
