“อ้าว! เฮ้ยไอ้ไฟ มึงมาที่นี่ได้ยังไงกัน ไม่ใช่สถานที่นัดประชุมของมึงนี่น่า”
เมฆเห็นเงาตะคุ่มแอบย่องตามหลังต้นไม้ใหญ่อยู่หน้าโรงเรียนอนุบาลจึงรีบเอ่ยทักท้วง ทำเอาอีกฝ่ายฉุนเฉียวหงุดหงิดเมื่อถูกเพื่อนสนิทจับได้ พระเพลิงยอมรับว่าแอบตามเมียเก่ามาที่นี่
และทำใจกล้าเดินเข้าหาพวกเด็กฝาแฝดนั่งรอแม่มารับเขา พระเพลิงอยากมองเห็นหน้าขึ้นชื่อว่าเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขทายาทมาเฟียรุ่นสองจะหน้าตาเหมือนเขามากขนาดไหนกัน
พอเพ่งเล็งพิจารณามองดูชัดเจนก็เรียกน้ำตาเจ้าพ่อมาเฟียผู้ไม่เคยเสียออกมาไหลให้ใครเห็น พระเพลิงรู้สึกผิดผลักไสลูกเมียให้ตกระกำลำบากเพราะความงี่เง่า ความแค้นส่วนตัวบังตาเขาจนมืดบอด
“ลูกพ่อ” รำพึงรำพันคล้ายคนละเมอ แต่เฟลมกับน้องเพชรกล้านั่งข้างกันกลับกระดิกหูได้ยิน
“คุณลุงเป็นใครเหรอครับ”
“ลุงแค่คิดถึงลูกของลุงที่เพิ่งรู้ว่ามีนะ ว่าแต่พวกหนูสองคนรอพ่อแม่มารับเหรอ”
พระเพลิงมองหน้าพวกลูกชา
