หลังจากที่เขารังแกฉันจนหนำใจและดูแลฉันที่ไข้ขึ้น หลายวันต่อมาฉันก็หายเป็นปกติ พอฉันกลับไปเรียนเทวาเองก็กลับไปเคลียร์งานตัวเองที่ค้างไว้
แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่มันไม่ปกติก็คือการที่เขาก็ทำตัวติดหนึบฉันจนแทบจะเป็นปลิงอยู่แล้ว ทุกวันนี้เขาแทบไม่ได้กลับคอนโดตัวเองเลยมาค้างที่ห้องฉันตลอด
“นายไม่คิดจะกลับไปนอนคอนโดตัวเองหน่อยหรือไง”
ฉันถามขึ้นในวันหนึ่งหลังจากจบบทรักอันเร่าร้อนและกำลังนอนกอดกัน
ใช่ ตั้งแต่หายดีมาเรามีเซ็กส์กันแทบจะทุกวัน เขาเสพติดฉันและฉันก็เสพติดเขา ตอนนี้เราทั้งคู่ต่างถลำลึกเกินจะกู่กลับแล้ว
“เบื่อกันแล้วเหรอ”
“เปล่า แค่สงสัยน่ะ”
“คอนโดฉันไม่มีเธอนี่น่า เอางี้ ย้ายไปอยู่ด้วยกันไหมล่ะ คอนโดฉันใกล้มหาลัยมากกว่านะ”
“ใครจะไปอยู่กับนายกัน แค่นี้ฉันก็ช้ำไปทั้งตัวแล้ว”
แค่เขามาหาทุกวันฉันยังแทบไม่ได้นอน ขืนไปอยู่ด้วยมีหวังไม่ได้หลับไม่ได้นอนกว่าเดิมแน่ ๆ
“เธอก็พูดเกินไป”
