ตลอด 2 วันที่อยู่โรงพยาบาล เทวาคอยดูแลหญิงสาวไม่ยอมห่างไปไหน เขาจัดการให้เธอทุกๆเรื่องแม้กระทั่งเรื่องเรียนจนดาวอาการดีขึ้น เขาก็ยังยืนกรานที่จะไปส่งเธอเองถึงที่คอนโด
“นายควรไปพักบ้างนะ ดูแลฉันมาหลายวันแล้ว ไม่เหนื่อยหรือไง”
“ไม่ล่ะ เดี๋ยวเธอทำอะไรแปลกๆแล้วกลับมาอาการหนักอีก”
เทวารีบปฎิเสธทันควัน เขาแค่ปล่อยเธอไว้วันเดียวเธอยังต้องนอนโรงพยาบาลเลย
“งั้นก็แล้วแต่เถอะ ฉันเหนื่อยจะเถียงแล้ว”
ดาวพูดพร้อมพลิกตัวหันหลังให้เทวา เขาแอบยิ้มอยู่เงียบๆคนเดียวแล้วปล่อยให้เธอนอนพัก เพราะถึงแม้อาการจะดีขึ้นมากแล้ว แต่เธอก็ยังอ่อนเพลียอยู่มาก
“งั้นนอนพักไปนะ ฉันจะไปทำอาหารเตรียมไว้ให้”
“อืม”
คล้อยหลังเสียงปิดประตูดาวก็พลิกตัวมานอนหงายพลางครุ่นคิดถึงสิ่งที่ได้ยินที่โรงพยาบาล วันนั้นที่เขากับลูกน้องคุยกันเธอไม่ได้หลับอยู่ แม้เขาจะไม่ได้ตอบชัดเจนแต่สิ่งที่เขาพูดมันก็อดคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้
“ถ้านายร
